Zoek op deze site
Abonneer je op dit blog d.m.v. e-mail
Voeg je bij 226 andere abonneesKoinonia on Spreaker
Al onze sites
Bijbels Hebreeuws Podcast:
Bijbels Grieks Podcast:
Talmoed voor Notsriem Podcast
Hier vind je aanvullende informatie over het werk van Koinonia Bijbelstudie Live!
Je vindt ons op:
- Ds. R.A. Veen, voluit Robbert Adrianus Veen, is een Nederlandse theoloog geboren in Amsterdam in 1956. Zijn theologische werk is sterk beïnvloed door Karl Barth, John Howard Yoder en Menno Simons. Tegenwoordig werkt hij aan de relatie tussen (Rabbijnse) Jodendom en Christendom en publiceert daarover op zijn website. (koinoniabijbelstudie.nl) Ds. Veen heeft een achtergrond als predikant bij de doopsgezinden en was universitair docent "Christelijke Geloofs- en Zedenleer vanuit Dopers Perspectief" aan het Doopsgezind Seminarium. In 2023 ging hij met emeritaat en woont sindsdien in de Noord-Hollandse gemeente Anna Paulowna.
-
Recente berichten
Recente reacties
- Levinas: het Gebod in het Oude Testament | Tikkun Beit Ahavat ha-Torah op Levinas: de kracht van het ritueel
- Levinas: de kracht van het ritueel | Tikkun Beit Ahavat ha-Torah op Levinas: het Gebod in het Oude Testament
- Robbert Veen op Is de erfzonde het struikelblok in de dialoog tussen Joden en Christenen?
- Jan Luiten op Is de erfzonde het struikelblok in de dialoog tussen Joden en Christenen?
- Jan Luiten op Homosexualiteit in de Torah – een alternatieve interpretatie van David Frankel
Archief
Blogstatistieken
- 66.790 hits
Categorieën
Administrator
Faustus, een tijdgenoot van Augustinus over het jodendom – Paula Frederiksen
Het manicheïsme alleen, zo drong Faustus in zijn Capitula aan, was de zuiverste vorm van het christendom. Daarmee bedoelde hij dat zijn kerk de enige was die volkomen onbesmet was door het Judaïseren, dat volgens de Manicheeërs het katholieke christendom kenmerkte en dus in gevaar bracht. Om zijn mede-Manichaeïsche missionarissen te helpen deze zaak te bepleiten, ontwierp Faustus zijn presentatie in de Capitula en organiseerde hij die duidelijk, om te dienen als een verzameling gesprekspunten en argumenten voor gebruik tegen katholieke disputanten (Tegen Faustus 1.2).
Faustus opende elke eenheid door een katholieke uitdaging aan het Manicheïsme te herhalen. “Geloof ik in het evangelie?” (2.1). “Geloof ik in de incarnatie?” (3.1). “Geloof ik in het Oude Testament?” (4.1). “Waarom geloof ik de profeten niet?” (12.1). Zijn antwoorden op al deze kernvragen vormden samen een veelomvattende uitdaging, zowel aan de tradities van katholieke bijbeluitleg als aan de bepalende punten van de katholieke leer: de schepping, de menswording en vleselijke opstanding van Christus, de lichamelijke opstanding van de verlosten aan het einde der tijden, enzovoorts. Meer fundamenteel werd in de Capitula het concept zelf van de dubbele canon van de orthodoxie, het Oude Testament en het Nieuwe, ter discussie gesteld. Lees verder
Geplaatst in Algemeen
Een reactie plaatsen
Competitie tussen Joden en Christenen in de eerste eeuwen
De vele klachten in de oudchristelijke literatuur over heidense christenen die “Judaïseerden” – d.w.z. die vrijwillig sommige joodse gebruiken overnamen – en de kritiek op en de keizerlijke wetten tegen heidense bekeringen tot het jodendom leveren het bewijs.
Het getuigt niet alleen van de aantrekkelijkheid van de synagoge, maar ook van de moeite die de synagoge zich getroostte om aantrekkelijk te zijn.
De Joden van de late oudheid hielden zich, precies zoals hun hedendaagse christelijke tegenhangers, actief bezig met zending, waarbij zij heidenen, hetzij heidenen of christenen, trachtten over te halen om Jood te worden.
Het lawaai en de hoeveelheid van de christelijke anti-Joodse scheldwoorden, duidden op de onzekerheid van de jongere gemeenschap tegenover haar veel meer gevestigde Joodse rivaal.
De christelijke polemiek contra Iudaeos, onthult in feite de intensiteit van de rivaliteit van de kerk met de synagoge, terwijl beide gemeenschappen wedijverden om een beperkte hulpbron: nieuwe bekeerlingen.
Geplaatst in Jodendom
Een reactie plaatsen
Het Christendom als een vorm van Jodendom
Bruce Chilton en Jacob Neusner – Judaism in the New Testament
Het Jodendom dat vertegenwoordigd wordt door de Misjna en latere geschriften, biedt kennis van God door de Tora en onderricht over de juiste levenswijze door het leren van de Torah. God komt de wereld binnen door de Torah, en de levenswijze van dat Jodendom vindt zijn definitie in bedachtzame studie van de Torah en het in praktijk brengen van zijn leringen. Voor de christenen is Jezus Christus, de menswording van God, de menswording van diezelfde kennis en onderricht, en het verslag van zijn dagen op aarde in de Evangeliën vormt een verhaal van wat er gebeurt wanneer God vlees wordt. De levenswijze die door beide Judaismes wordt uiteengezet, vindt haar definitie in de navolging van God. De mensheid is gemaakt “naar ons beeld, naar onze gelijkenis” (Genesis 1:26; 9:6). De taak van Israël is dus te laten zien wat het betekent om “als God” te zijn. Het individu en “Israël” dienen als voorbeelden van hetzelfde, namelijk Gods liefde, die des te groter is omdat de persoon en de sociale entiteit van die liefde op de hoogte zijn: Lees verder
Geplaatst in Jodendom
Een reactie plaatsen