We gaan weer beginnen binnenkort…

Aankondiging van de hervatting van de live uitzendingen van Tikkoen Beit Ahavat Hatorah (voorheen Koinonia Bijbelstudie Live!) die binnenkort zal plaatsvinden. We gaan dan weer terug naar het boek Deuteronomium.

Geplaatst in Bijbelstudie, Jodendom | Een reactie plaatsen

Misschien ben ik een Arimatheeër

Er is een persoon in het evangelie met wie ik mij in het bijzonder zou kunnen identificeren. Het is dan wel nodig een aantal eeuwen oude vooroordelen uit de weg te ruimen. We horen over hem in alle vier evangeliën. Ik wil hier niet verwijzen naar de versie die het evangelie van Johannes – in hoofdstuk 19 – ons geeft. In dat evangelie wordt gesproken over Jozef van Arimathéa als een “discipel van Jezus,” die “in het geheim uit vrees voor de Joden” aan Pilatus gevraagd heeft het lichaam van Jezus te mogen wegnemen. Samen met Nicodemus verzorgt hij dan het lijk van Jezus, wikkelt het in linnendoeken samen met de voorgeschreven specerijen. Lees verder

Geplaatst in Autobiografisch, Bijbelse Theologie, Israël, Jodendom | Een reactie plaatsen

Indirecte interventie

“Het tweede is niet minder belangrijk. God handelt zelden rechtstreeks. Gebeurtenissen zoals Babel of de Zondvloed waarbij hij zelf ingrijpt in de geschiedenis zijn zeer zeldzaam. Meestal stuurt hij een mens, iemand die verantwoordelijk is voor het uitspreken van zijn woord of, soms, het tonen van zijn macht. Dit kan een rechter zijn of een profeet of soms een koning. Lees verder

Geplaatst in Theologie | Een reactie plaatsen

Faith en Belief – Jacques Ellul

https://www.podbean.com/media/share/pb-bpgzh-14d8955

“De geschiedenis laat zien dat geloofsvertrouwen (faith) kan veranderen in geloofsopvatting (belief), maar dat geloofsopvatting geen geloofsvertrouwen kan worden.

https://www.youtube.com/watch?v=-LcnnlFCg4g

Geloofsvertrouwen ondergaat deze metamorfose wanneer

  • het beweert volledige kennis te hebben van de God tot wie het gericht is;
  • wanneer het de oprichting van instellingen met zich meebrengt om het te bewaren en door te geven;
  • wanneer het zichzelf probeert te verklaren in radicale formules die dienen om te bepalen wat waar is;
  • wanneer het beweert de hele samenleving te omvatten (en op dat moment ongetwijfeld het cement van deze samenleving wordt);
  • wanneer het vaste vorm aanneemt in definitieve en onveranderlijke bevestigingen;
  • wanneer het denkt mensen te kunnen dwingen de waarheid van zijn God te erkennen.

Wanneer een van deze dingen plaatsvindt, is er geen geloofsvertrouwen meer maar geloofsopvatting en institutionele religie.”

(Jacques Ellul)

Geplaatst in Algemeen | Een reactie plaatsen

Faith en Belief – update

“De geschiedenis laat zien dat geloofsvertrouwen (faith) kan veranderen in geloofsopvatting (belief), maar dat geloofsopvatting geen geloofsvertrouwen kan worden.

Geloofsvertrouwen ondergaat deze metamorfose wanneer

  • het beweert volledige kennis te hebben van de God tot wie het gericht is;
  • wanneer het de oprichting van instellingen met zich meebrengt om het te bewaren en door te geven;
  • wanneer het zichzelf probeert te verklaren in radicale formules die dienen om te bepalen wat waar is;
  • wanneer het beweert de hele samenleving te omvatten (en op dat moment ongetwijfeld het cement van deze samenleving wordt);
  • wanneer het vaste vorm aanneemt in definitieve en onveranderlijke bevestigingen;
  • wanneer het denkt mensen te kunnen dwingen de waarheid van zijn God te erkennen.

Wanneer een van deze dingen plaatsvindt, is er geen geloofsvertrouwen meer maar geloofsopvatting en institutionele religie.”

(Jacques Ellul)

AUDIO:

Geplaatst in Theologie | Een reactie plaatsen

Gods interventie in de geschiedenis

“De Bijbel toont ons Gods interventie. Hij grijpt in deze geschiedenis in twee soorten omstandigheden in. Hij doet dat eerst wanneer het menselijke kwaad een uitzinnige omvang bereikt: kwaad dat tegen God gericht is (afgoderij, hoogmoed en egocentrisme) en kwaad dat tegen anderen gericht is. Wanneer de beker overloopt, wanneer de mensheid de grenzen van het aanvaardbare kwaad overschrijdt, of dit nu aanvaardbaar is voor anderen of voor God, dan treedt God op om de zaken recht te zetten. De toren van Babel biedt het duidelijkste voorbeeld. God is in Zijn rust, maar de bouw van de stad en de toren van Babel is een dubbele belediging van God, een herhaling van de zondeval van Adam. Daarom vertelt de tekst ons dat God “naar beneden kwam om te zien” (Gen. 11:5). Verschillende exegeten hebben het in dit verband over antropomorfisme, alsof God niet wist wat er gebeurde. Maar dat is niet het punt. Het punt is dat God in zijn rust is, en hij verlaat zijn rust (komt naar beneden) om in te grijpen.

Hij grijpt echter ook in als de menselijke ellende een hoogtepunt bereikt, als de ellende zo groot is dat het schepsel dat God liefheeft het niet langer kan verdragen, en vooral als er geen menselijke remedie lijkt te zijn voor het kwaad, het lijden, het ongeluk en de ellende, als er geen menselijke middelen zijn om ermee om te gaan en er geen hoop is. Dit ingrijpen kan ook plaatsvinden wanneer mensen, zelfs los van het lijden, gevangen lijken te zitten in een soort noodzaak die onontkoombaar voortduurt, wanneer ze de macht van de omstandigheden niet in de hand hebben, wanneer ze gewoonweg geconditioneerd zijn, want God wil dat de wezens die nog steeds zijn schepselen zijn tenminste genoeg onafhankelijkheid of vrijheid hebben om zich om te kunnen keren en van hem te houden.

God komt dus tussenbeide, of het nu is om het lijden te verlichten en een antwoord te geven op gekwelde vragen (zoals die over werk), of om een collectieve politieke situatie op te lossen waarvoor geen menselijke oplossing bestaat. Door dit te doen, verstoort God de historische feiten op zo’n manier dat een onverbiddelijke situatie wordt vervangen door een vloeiende situatie waarin mensen kunnen handelen. God herstelt de toestand van Eden niet. Hij stelt ons eenvoudig in staat om opnieuw te leven. Hij wacht er voortdurend op dat we hem herkennen, dat we hem erkennen in zijn liefde. Hij grijpt dus af en toe, bij gelegenheid en sporadisch in. Dat zegt Jezus ook als hij zegt dat niet alle melaatsen door Elisa werden genezen (Lucas 4:25-27) en dat niet alle blinden werden genezen. Hijzelf genas zeker niet iedereen. Er is geen terugkeer naar het begin door een monumentale daad van God. (Dit zou zijn om ons te behandelen als onverantwoordelijke objecten.) Hier hebben we dus een eerste essentieel kenmerk van de goddelijke actie.”

Jacques Ellul

Geplaatst in Theologie | Een reactie plaatsen

De rust van Sjabbat vraagt een antwoord

“En nu de andere kant van de zaak in de Schrift: Hoe komen we tot het idee van voorzienigheid als we het verhaal van het Hebreeuwse volk in het Oude Testament lezen? Er is hier geen sprake van een vast goddelijk plan dat God onfeilbaar realiseert. Integendeel, we hebben hier een God die af en toe ingrijpt en een rechter of profeet oproept om zijn wil te volbrengen. Deze God wijzigt zijn plannen en projecten naargelang de menselijke wil en beslissingen. Deze God heeft berouw over het kwaad dat hij eerst van plan was te doen. Deze God laat zich afleiden door gebed.

Deze God waarschuwt de mensen voortdurend dat dit is wat er zal gebeuren als ze doorgaan op de slechte weg die ze zijn ingeslagen, maar met de belofte dat alles zal veranderen als ze hun gedrag veranderen. Met andere woorden, God begeleidt ons, maar legt ons niets met geweld op en doet niet alles. Maar we moeten niet in de tegenovergestelde fout vervallen en denken dat God inconsequent is, dat hij niet weet wat hij wil, dat hij lukraak handelt. In werkelijkheid staat de telos, het doel, het einde echt vast. Wat we aan het licht proberen te brengen is eenvoudigweg Gods geduld. Dit geduld is niet alleen het feit dat hij het einde van de geschiedenis afwacht, mensen hun fouten laat maken en tolereert dat ze van alles doen. Zijn geduld is een uitdrukking van de rust waarin Hij is binnengegaan.

God is zijn rust ingegaan. Daarom moet hij niet gezien worden als voorzienigheid. Toch heeft hij zijn schepping niet in de steek gelaten. Hij laat de dingen niet uit zichzelf ontwikkelen en ontvouwen. Hij is noch afwezig noch onverschillig. Omdat hij liefde is, is hij hartstochtelijk verbonden met deze schepping die van hem is en waarvan hij het antwoord afwacht. Als alles goed was gegaan, als de mensen volledig naar Gods beeld waren gebleven, als zij God de instemming en de liefde van de schepping hadden gegeven, zou Gods rust compleet zijn geweest en hadden de dingen op zichzelf kunnen doorgaan.

Maar met de breuk ontstond de buitengewone situatie dat de mensen, terwijl ze hun eigen geschiedenis maken, met hun dwaasheid en hoogmoed en hun verlangen om als God te zijn, Gods rust verstoren. God is in zijn rust, maar hij wordt voortdurend gestoord en aangeroepen en ingeschakeld om het avontuur te redden. God is in zijn rust, maar de menselijke geschiedenis die hem niet onverschillig kan laten, is in geen enkel opzicht een rust. Niets in de schepping is rust. Alles was heel goed, zei God, maar meteen begon er een onderneming die niet goed was.”

Jacques Ellul

Geplaatst in Theologie | Een reactie plaatsen

Hoe Gaza een gruwelijke prijs betaalt voor bloeddorstig Hamas in een uitbarsting van propaganda

Er is een groot verschil tussen een terreurorganisatie als Hamas en de democratische staat Israël als het gaat om waarheid en propaganda.


Israël, net als elke andere nationale staat, is bereid tot het verzwijgen van waarheid en er zijn “wettige” geweldsacties die moreel niet goed te praten zijn. Maar een democratie met een onafhankelijke pers kan dat niet tot in het uiterste doorvoeren, maakt dat niet tot een systematisch ondersteund beleid en  kan uiteindelijk ook haar eigen illegitieme geweld niet rechtvaardigen. Het zijn gebeurtenissen waarop regeringen sneuvelen en politieke carrières worden beëindigd.

Maar dat staat in schril contrast tot wat een groep misdadigers kan doen. Neem nu het laatste voorbeeld, de zogenaamde aanval op een ziekenhuis in de Gazastrook. Lees verder

Geplaatst in Israël | Getagged , , | 4 reacties

God schept het kwade niet

“Als we verder zoeken, komen we het gezegde tegen in Deuteronomium 32:39: “Ik dood en Ik maak levend.” Ik denk niet dat dit elke geboorte en elke dood tot een specifieke daad van God maakt. Ik geloof dat deze uitspraak drie waarheden bevat. Lees verder

Geplaatst in Theologie | Een reactie plaatsen

Voorzienigheid

“Dit idee van voorzienigheid ontstaat door het logische denken dat samenhang probeert aan te brengen op basis van goddelijke almacht. Het berooft menselijke wezens van hun vrijheid en impliceert de vrijheid van God in het hele scheppingsproces. Ik geloof niet in voorzienigheid. Als er zoiets bestaat, dan gebeurt Gods handelen noodzakelijkerwijs in elke situatie en is zijn heerschappij onbetwistbaar.

Maar wat wordt er dan van de leer van Jezus dat we moeten bidden: “Uw Koninkrijk kome, Uw wil geschiede”? Waarom bidden dat het koninkrijk komt als het al aanwezig is in de voorzienigheid? Waarom bidden dat Gods wil geschiede als dat al geschiede krachtens de voorzienigheid?

Dit gebed laat zien dat Gods wil niet gedaan is, dat we ernaar zoeken, dat hij afhankelijk is en dat we er niet op kunnen rekenen dat God in elke situatie tussenbeide komt om hem te veranderen. Bidden voor Gods koninkrijk en wil laat zien dat er niet zoiets bestaat als voorzienigheid. De Bijbel gebruikt het woord of iets wat daar op lijkt nooit.

Ik weet natuurlijk wel dat sommige teksten het suggereren en daar kunnen we niet omheen. In Matteüs 10:29 staat dat geen enkele mus zal sterven zonder de wil van de Vader. Dit is de gebruikelijke vertaling. Maar het Grieks zegt eenvoudigweg: “zonder uw Vader.” Het is om dingen duidelijk te maken dat “wil” is toegevoegd. Maar de toevoeging verandert het thema volledig. In het ene geval wil God de dood van de mus, in het andere geval vindt de dood niet plaats zonder dat God aanwezig is. Met andere woorden, de dood komt volgens de natuurwetten, maar God laat niets in zijn schepping sterven zonder erbij te zijn, zonder de troost en kracht en hoop en steun te zijn van dat wat sterft. Het gaat om de aanwezigheid van God, niet om zijn wil.”

Jacques Ellul

Geplaatst in Theologie | Een reactie plaatsen