“Het kwaad komt niet uit zichzelf. Het is niet het product van een combinatie van onzekere en onverantwoordelijke gebeurtenissen. Het komt door mensen. Zij zijn fundamenteel slecht.
Deze uitspraak lijkt misschien in tegenspraak met wat ik net zei. Helemaal niet! Het is onze roeping om harmonie te brengen in de wereld. Als er geen harmonie heerst, dan is dat ons werk. Het obstakel is dat wij slecht zijn. Maar we moeten preciezer zijn. Ik vel hier geen moreel oordeel. Ik heb het niet over moreel of metafysisch kwaad. Ik heb het niet over theologie. Ik wil niet zeggen dat we zondig zijn. Het idee van zonde is niet wat ik voor ogen heb als ik zeg dat we slecht zijn. Op die manier praten zou een ernstige theologische fout zijn, want de zonde is weggenomen door het offer van Jezus Christus. We zijn niet goed geworden, maar voor God is alle zonde van de wereld door Jezus Christus gedragen en bijgevolg zijn we, hoewel we nog steeds slecht zijn, voor God niet langer zondaars. Er is verzoening tot stand gebracht.
Het is waar dat we altijd zondaars zijn (semper peccator et justus), maar dit brengt niet de concrete gevolgen van de zonde met zich mee. Als we kwaad doen, ontdekken we de doorleefde realiteit van de zonde. We sluiten ons er weer bij aan. De zonde is niet langer de oorzaak van onze slechtheid. Daarom neem ik geen ethische of a-theologische positie in wanneer ik verklaar dat mensen slecht zijn. De verklaring moet in de eenvoudigste en meest onopvallende en elementaire zin worden opgevat. We doen kwaad. We doen allemaal kwaad. We doen het met buren, echtgenoten, gevangenen, vijanden en de natuurlijke omgeving. Om te zeggen dat wij mensen fundamenteel kwaadaardig zijn, is simpelweg zeggen dat we in bijna al onze handelingen kwaad doen aan wat er om ons heen is.”
Jacques Ellul