Verbijsterende dagen…

Een meisje van 19 jaar oud steekt haar handen in de lucht, als een teken van overgave aan een man gewapend met een mitrailleur die drie meter van haar afstaat. Hij heeft net daarvoor een op de grond liggende gewonde man, die al geraakt was door verschillende van zijn kogels, door het hoofd geschoten. Uit zijn machinegeweer komt ineens een salvo en het meisje, bezoeker van een of ander jeugdfestival, valt onmiddellijk op de grond. Daarna holt hij door het beeld heen en we kunnen hem herkennen: volgens verbluffend veel mensen loopt hier een “held” van het verzet van Hamas.

Ik hoor en zie discussies op de televisie. Een minister van defensie spreekt over barbaren die moeten worden uitgeroeid. Een vertegenwoordiger van Hamas zegt nadrukkelijk dat het doden van burgers niet het doel is en dat ze zorgvuldig proberen te vermijden dat er burgerslachtoffers vallen. De vele bewijzen van het tegendeel doet hij eerst af als ongeloofwaardig, vervolgens als incidenten en daarna zegt hij – geeft hij toe – dat het moet opwegen tegen soortgelijke acties van de kant van de Israëli’s tijdens de bezetting – die in 2005 eindigde. Weer een ander spreekt over de vele jaren van de Israëlische bezetting en onderdrukking die de huidige aanvallen op Israëlische burgers rechtvaardigen. De minister-president van Israël verklaart namens zijn regering de oorlog aan Hamas. “Hamas zal volledig moeten worden uitgeschakeld”, zegt hij. Tot welke prijs dan ook – dat zullen waarschijnlijk vooral inwoners van de Gazastrook zijn die deze prijs gaan betalen.


Golda Meïr schijnt ooit gezegd te hebben: “Als Israël de wapens neerlegt wordt het vernietigd, als de Palestijnen de wapens neerleggen is er vrede.”


De geschiedenis van het conflict tussen Israël en de Palestijnen is complex en voer voor politicologen en historici. Daaraan heb ik geen enkele bijdrage te leveren. Mijn mening daarover doet er niet toe. Er zijn een paar dingen die ik weet, denk te weten.

  • Hamas is een terreurorganisatie die de macht heeft overgenomen in de Gazastrook van Al Fatach.
  • Hamas onderwerpt zich niet aan de Palestijnse Authoriteit die met Israël in gesprek is.
  • Hamas heeft banden met de extremistische Moslimbroederschap in Egypte.
  • Hamas heeft bij verschillende gelegenheden raketten afgevuurd op Israël.
  • Hamas heeft vanaf 1987 tot 2017 geweigerd het bestaansrecht van Israël te erkennen en heeft als officiële doelstelling de totale vernietiging van de staat Israël gehad.
  • Sinds 2017 wil Hamas een onafhankelijk Palestina met Jeruzalem als hoofdstad en met de grenzen van voor 1967. Een koerswijziging die in de hele westerse wereld als ongeloofwaardig wordt beschouwd.
  • De Gazastrook werd in 1967 door Israël bezet en in 2005 door de terreurorganisatie Hamas overgenomen. Een strenge blokkade door Israël was het noodzakelijke gevolg.
  • Hamas heeft de financiële steun die het uit Europa ontving kunnen gebruiken voor het aankopen van wapens, mede door de steun van Iran.
  • Voor 1948 bestond er geen Palestijnse staat. De weigering destijds van onder andere Jordanië om Palestijnen als vluchtelingen op te nemen, heeft enorm bijgedragen aan de ellende van wat dan nu het Palestijnse volk genoemd wordt.
  • 750.000 Palestijnen moesten vluchten toen de Arabische buren van de nieuwe staat Israël onmiddellijk een aanval inzetten met het doel Israël te vernietigen.
  • Ik heb geen illusies over de staat Israël – want dat is gewoon een moderne staat. De rechts-conservatieve politiek van Netanyahu en de rechtsorthodoxe partijen, kan de toets van democratisch bestuur niet doorstaan. Denk maar aan illegale – maar juridisch achteraf gesanctioneerde – uithuiszettingen, landovername zonder compensatie, vernietiging van dorpen, onevenredig geweld tegen demonstranten etc.
  • Maar ik heb zeker ook geen illusies over het extremisme, de haat en de wreedheid van Hamas.
  • Op het internet gonzen ook nog christelijke eschatologische ideeën. Nu zal Messias Jezus toch snel moeten terugkeren om Zijn volk te redden. Maar ik denk dat Israël dat op dit moment prima zelf kan regelen.

Golda Meïr schijnt ooit gezegd te hebben: “Waarom dwingen jullie zonen onze zonen om hen te doden?”


Meer dan 900 militairen en burgers zijn het slachtoffer van de eerste drie dagen van de aanval van Hamas. Meer dan 600 burgers in de Gazastrook zijn het slachtoffer van de tegenacties van Israël. Wat een waanzinnig en principieel nodeloos verlies aan levens is dat.

Verder heb ik er geen mening over. Ik heb vooral spanning. En verdriet. Ik heb een leraar en een vriend die als reservist in het Israëlische leger dient, en woont in Tel Aviv. Ik heb een vriend die wat ouder is en die woont in de betwiste gebieden van de Westelijke Jordaanoever. Hij heeft bevestigd dat hij oké is. Mijn lerares Hebreeuws woont niet in Israël, maar heeft vele familie daar wonen. Mijn voormalige Talmoedleraar woonde in Jeruzalem, zijn kinderen en kleinkinderen leven waarschijnlijk nog. God beware hen allen.

Moge Hij die vrede maakt in de hoogste hemelen, ook vrede maken voor ons allen, in deze dagen. Amen.

Dit bericht is geplaatst in Autobiografisch, Israël. Bookmark de permalink.

Eén reactie op Verbijsterende dagen…

  1. Piet de Leeuw van Weenen schreef:

    De hel ging open; dat ze van daaruit met paragliders tevoorschijn kwamen, tekent de sluwheid, voorbereiding en geoefendheid van de dodelijke plaag die uit de hel losbrak.

    Waren dit mensen?: en ook nog in welk soort vreselijke dienst gevangen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *