Uit “The Chosen”:
“Rabbi Halafta, de zoon van Dosa, leert ons: “Wanneer tien mensen bij elkaar zitten en zich met de Tora bezighouden, dan verblijft de Tegenwoordigheid van God in hun midden, zoals er gezegd wordt: “God staat in de gemeente der godvruchtigen. En vanwaar kan men aantonen dat hetzelfde voor vijf geldt? Omdat er gezegd wordt: “Hij had zijn band op de aarde gegrondvest. En waaruit blijkt dat dit ook voor drie geldt? Omdat er gezegd wordt: “Hij oordeelt onder de rechters. En waaruit blijkt dat dit ook voor twee geldt? Omdat er gezegd wordt: “Toen spraken zij, die de Here vreesden, de een met de ander, en de Here gaf acht en hoorde. En waaruit kan aangetoond worden dat hetzelfde ook voor één geldt? Omdat er gezegd wordt: “In elke plaats waar Ik Mijn Naam laat gedenken, zal Ik tot u komen en Ik zal u zegenen. “
Luister, luister naar deze grote leer. Een gemeente is tien. Het is niets nieuws dat de heilige Tegenwoordigheid temidden van de tien woont. Een groep is vijf. Het is ook niets nieuws dat de heilige Tegenwoordigheidotemidden van vijf woont. Rechters, dat zijn er drie. Als de heilige Tegenwoordigheid niet bij de rechters zou wonen, zou er geen gerechtigheid in de wereld zijn. Ook dit is dus niet nieuw. Dat de Tegenwoordigheid zelfs onder twee kan verblijven is ook niet onmogelijk te begrijpen. Maar dat de Tegenwoordigheid in één kan verblijven! In één! Zelfs in één! Dat is al een machtig iets. Zelfs in één! Als één mens Tora studeert, is de Tegenwoordigheid bij hem. Als één mens Tora studeert, is de Meester van het Heelal al in de wereld. Een machtig iets!
En de Meester van de Wereld in de wereld brengen is ook zichzelf oprichten uit het stof. Torah verheft ons uit het stof! Torah geeft ons kracht! Torah kleedt ons! Thora brengt de Tegenwoordigheid! Het zingend gezang stierf weg. Hij sprak met een rechte, luide stem, die door de verschrikkelijke stilte in de synagoge klonk.
“Maar Torah bestuderen is niet zo’n eenvoudige zaak. Tora is een taak voor de hele dag en de hele nacht. Het is een taak vol gevaar. Leert Rabbi Meïr ons niet: “Wie langs de weg loopt en studeert, en zijn studie afbreekt en zegt: “Hoe fijn is die boom, hoe fijn is dat veld: hem beschouwt de Schrift alsof hij zijn leven verbeurd had”?
Ik zag Danny snel naar zijn vader kijken, en toen zijn ogen neerslaan. Zijn lichaam verslapte een beetje, een glimlach speelde om zijn lippen, en ik dacht zelfs dat ik hem zachtjes hoorde zuchten. ‘Hij had zijn leven verbeurd! Zijn leven! Zo groot is de studie van Tora. En nu, luister naar dit woord. Wiens taak is het om Tora te bestuderen? Van wie eist de Meester van het Heelal: “Gij zult er dag en nacht over mediteren”? Van de wereld? Neen! Wat weet de wereld van Tora? De wereld is Esav! De wereld is Amelek! De wereld zijn de Kozakken! De wereld is Hitler, moge zijn naam en nagedachtenis uitgewist worden! Van wie dan wel? Van het volk Israël!
Wij zijn bevolen Zijn Torah te bestuderen! Wij zijn bevolen om in het licht van de Tegenwoordigheid te zitten! Daartoe zijn wij geschapen! Leert de grote en heilige Rabbi Yochanan, zoon van Zakkai ons niet: “Indien gij veel Torah geleerd hebt, schrijf uzelf dan geen verdienste toe, want daartoe zijt gij geschapen”? Niet de wereld, maar het volk Israël! Het volk Israël moet Zijn Torah bestuderen!
[…]
‘De wereld doodt ons! De wereld velt onze huid van ons lichaam en werpt ons in de vlammen I De wereld lacht Thora uit! En als zij ons niet doodt, verleidt zij ons wel! Zij misleidt ons! Het verontreinigt ons! De wereld is Amalek! Het is niet de wereld die geboden wordt Tora te bestuderen, maar het volk Israël!
Luister, luister naar deze machtige leer: Zijn stem werd plotseling lager, stiller, intiemer. “Er staat geschreven: “Deze wereld is als een voorportaal voor de toekomende wereld; bereidt u voor in het voorportaal, opdat gij de zaal moogt binnengaan.” De betekenis is duidelijk: Het voorportaal is deze wereld, en de hal is de toekomende wereld. Luister. In gematriya komen de woorden “deze wereld” uit op honderd drieënzestig, en de woorden “de-wereld-to-come” komen uit op honderd vierenvijftig. Het verschil tussen “deze wereld” en de “de-wereld-tot-komt,” komt uit op negen. Negen is de helft van achttien. Achttien is chai, het leven. In deze wereld is er maar de helft van chai. Wij leven maar half in deze wereld! Slechts half levend!
[…]
“Wij weten dat er zonder Tora maar een half leven is. Wij weten dat wij zonder Torah stof zijn. Wij weten dat wij zonder Tora, slechts een gruwel zijn.” Hij zei dit rustig, bijna alsof het een litanie was. Zijn ogen waren nog steeds open, en hij keek Danny nu rechtstreeks aan. “Wanneer wij Torah bestuderen, dan luistert de Meester van het Heelal. Dan hoort Hij onze woorden. Dan zal Hij onze wensen vervullen. Want de Meester van het Heelal belooft kracht aan hen die zich met Tora bezighouden, zoals er geschreven staat: “Opdat gij sterk moogt zijn”, en Hij belooft lengte van dagen, zoals er geschreven staat. “Opdat uw dagen verlengd mogen worden”. Moge Torah een fontein van wateren zijn voor allen die er van drinken, en moge Hij de Messias spoedig en in onze dagen tot ons brengen. Amen!
Geen woorden maar daden zouden ze in Rotterdam zeggen……..