Het welvaartsevangelie is geen vorm van Christendom

Leidt een goed en trouw christen zijn tot een goede gezondheid, een lang leven, het hebben van een overvloed aan bezittingen, en materiële rijkdom?

Dat is het subtiele/niet zo subtiele geloof van een soort christendom dat vaak het “welvaartsevangelie” wordt genoemd.

Er is een groeiend aantal christenen dat dat gelooft – een schokkende hoeveelheid, eigenlijk. En ook niet alleen in de Verenigde Staten – dit is een groeiend geloof over de hele wereld. Ik denk dat dit voor een groot deel gebeurt omdat het charismatische christendom op veel plaatsen de snelst groeiende vorm van christendom is, en het welvaartsevangelie is iets dat de charismatische kringen meer lijkt te hebben besmet dan andere.

Hoewel ik geloof dat wij als christenen voorzichtig moeten zijn met het verklaren van wie binnen is en wie buiten (ik voel de toorn van de ketterjagers, dus ik weet hoe dat is), kunnen wij, als het gaat om dit geloofssysteem dat een goed christen zijn associeert met materialisme, gezondheid en rijkdom, niet zwijgen of over woorden heen stappen: het welvaartsevangelie staat volledig buiten de christelijke godsdienst. Het is geen christendom, punt uit.

Hier zijn 5 redenen waarom:

1 Het welvaartsevangelie moedigt ons aan om op geld gericht te zijn in plaats van op mensen.
Binnen de welvaartbeweging is het uiteindelijke doel hoe men van hier (gebrek aan materiële rijkdom) naar daar (een overvloed aan materiële rijkdom) kan komen.

Dit plaatst de uiteindelijke focus van deze godsdienst op materialisme- maar dat is niet waar het christendom op gericht is.

Het christendom is een godsdienst die gericht is op andere mensen – hoe andere mensen lief te hebben, hoe andere mensen te discipelen in de wegen van Jezus, en hoe de tastbare agent van God te zijn in de levens van anderen. Niets van het ware christendom gaat over uzelf, sterker nog, Jezus zei dat u, om christen te worden, eigenlijk aan uzelf moest sterven.

2. Het welvaartsevangelie bevordert een op prestaties gebaseerde godsdienst.
Het christendom is geen godsdienst die om prestaties draait, maar het welvaartsevangelie draait wel om prestaties.

Het welvaartsevangelie leert dat als u X, Y, en Z doet (één daarvan houdt meestal in dat u geld stuurt naar een kerel op TV), dat u er dan meer voor terug zult krijgen (een concept dat zij “zaaien” noemen). Dit paradigma ziet Gods gunst als iets dat u verdient door te doen, in plaats van iets dat u vrijelijk ontvangt door Gods genade alleen.

In feite blies Jezus dit concept uit het water toen Hij Gods liefde en gunst beschreef als zijnde als de regen die valt op hen die goed doen en op hen die kwaad doen. Hij ging zelfs verder met te zeggen dat God eigenlijk vriendelijk is voor de goddelozen.

Maar in plaats van Gods liefde en zegen te zien als iets dat vrijelijk door zijn genade gegeven wordt, associeert het welvaartsevangelie Gods gunst met juist gedrag, en interpreteert moeilijke tijden als God die zijn gunst achterhoudt. Maar volgens de Bijbel is niets van dat alles waar.

3. Het welvaartsevangelie bevordert een van de meest veroordeelde zonden in de Schrift: hebzucht.
Het welvaartsevangelie is een evangelie van meer, en dat staat volledig haaks op waar het in het christendom om gaat.

Een van de meest veroordeelde zonden in de Schrift is die van de hebzucht, en men gaat zelfs zo ver dat men zegt dat hebzucht afgoderij is. De apostel Paulus vond hebzucht zelfs zo’n weerzinwekkende vorm van afgoderij, dat hij de christenen gebood zelfs te weigeren een maaltijd te delen met iemand die beweerde christen te zijn, maar die hebzuchtig was.

In plaats daarvan is de christelijke boodschap er een van te leren tevreden te zijn met wat men heeft. In de 10 Geboden wordt ons geleerd om niet te “begeren”, wat hetzelfde is als zeggen: “gij zult tevreden zijn met wat gij hebt.” Nogmaals, Paulus heeft het hierover en erkent dat het leven cycli zal hebben waarin u overvloed hebt, en cycli waarin u niet genoeg hebt, maar dat wat God voor ons op al die plaatsen wil, is dat wij tevreden zijn met wat wij hebben.

Bottom line: als u hebt wat u nodig hebt, maar toch meer wilt – vooral terwijl anderen het zonder moeten stellen – bent u hebzuchtig, en deze zonde wordt bijbels gezien als goddeloosheid, ook al verontschuldigt de moderne maatschappij (en het veramerikaniseerde christendom) haar.

4. Het welvaartsevangelie bevordert het elitisme onder het lichaam van Christus.
Een van de centrale overtuigingen van het christendom is dat wij allen op een gelijk speelveld staan in Gods ogen. Wij zijn allen naar het beeld van God geschapen en hebben een onovertrefbare waarde, zozeer zelfs dat Jezus voor ons gestorven is. Voor degenen onder ons die christen zijn, zegt de Bijbel dat wij allen deel uitmaken van “één lichaam” en dat wij gelijk zijn. Het welvaartsevangelie heeft echter een manier om een elitestatus van christenen te creëren – want als je echt rijk bent, moet dat wel zijn omdat je het beter doet dan alle anderen.

Een voorbeeld: een paar jaar geleden betoogden de welvaartspredikers Kenneth Copeland en Jesse Duplantis dat zij in privé-jets moesten vliegen, omdat commercieel vliegen met een luchtvaartmaatschappij was alsof je in een “lange buis met een stelletje demonen” stapte. Zij klaagden ook hoe vervelend het zou zijn voor mensen om naar hen toe te komen en om gebed te vragen… daarom “moeten” zij in privé-jets vliegen.

Dit soort walgelijk elitarisme staat niet alleen buiten het christendom, het staat er haaks op. Het weerspiegelt op geen enkele manier de dakloze Jezus, die omging met de ergste der zondaars.

5. Het welvaartsevangelie perverteert Gods bedoeling met materiële zegening.
Kan of wil God zegenen met materiële overdaad? Zeker! De Bijbel zegt dat elke goede en volmaakte gave die wij ontvangen van God komt. Maar het welvaartsevangelie vergeet dat, in gevallen waarin God iemand zegent met financiële of materiële overvloed, die zegen met een specifiek doel komt: om anderen te zegenen.

Wanneer God ons meer geeft dan wat wij nodig hebben, doet Hij dat in de hoop dat wij Hem zullen eren door het te delen met anderen die niet genoeg hebben. De vroegste gemeente in het boek Handelingen is in feite op deze premisse gesticht – toen zij meer hadden dan nodig was, deelden zij hun rijkdom, zodat er “geen armen onder hen waren”.

Het idee dat God sommige mensen meer geeft dan wat zij nodig hebben, zodat zij kunnen genieten van het luxe leventje, terwijl de mensen om hen heen sterven van honger en ziekte, is een walgelijke perversie van het eigenlijke Evangelie.

…

Er zijn genoeg dingen die de kerk vandaag de dag doden, maar een van de grootste dingen die de kerk doden is de opkomst van een valse, anti-christelijke godsdienst, waarvan zoveel mensen ten onrechte denken dat hij deel uitmaakt van het christendom.

Laat ik er geen doekjes om winden: het welvaartsevangelie en degenen die het prediken maken geen deel uit van de christelijke godsdienst. Zij hebben gewoon hun eigen godsdienst van materialisme verzonnen en noemen die ten onrechte “christelijk”.

Origineel:

5 Reasons The “Prosperity Gospel” Is Actually A Non-Christian Religion