Door Robbert Veen
In een van mijn andere video’s heb ik laten zien dat de christelijke reconstructie van de Bijbel een netwerk vormt voor de interpretatie van het Oude Testament.
Hoe werkt dat? Dit zijn de belangrijke peilers in het netwerk: schepping, zondeval, aartsvaders, het falende Israël, de komst van Jezus, kerkgeschiedenis, voltooiing (wederkomst).
Geheel passend bij de christelijke houding tegenover Israël, het zogenaamde triomfantalisme, is het negeren van de geschiedenis van Israël evenals de rol van Israël in de voltooiing.
Tussen Jozua en Maleachi gebeurt er niets wezenlijks, behalve de demonstratie van het falen van Israël.
In het Nieuwe Testament krijgt de kerk de geestelijke positie van Israël toegemeten.
Is er een andere manier om deze reconstructie te maken?
In het boek Genesis vinden we al een belangrijke manier van denken over de geschiedenis. Dat kreeg de naam Toledot-structuur.
We gaan steeds van het ruimere, naar het bijzondere. Van het algemene naar het specifieke. Gods verkiezing werkt zo.
De eerste toledah vinden we in Genesis 2:4. “Dit is wat uit de hemel en de aarde voortkwam”, dat wil zeggen binnen de schepping verschijnt de mens als de bijzondere partner voor de Heere.
Wat komt er dan uit de mens voort? Genesis 5:1 zegt “dit is het boek van de voortbrengingen (toledot) van Adam. Na de dood van Abel en het falen van Kaïn komt Seth en zijn nageslacht.
Dan Genesis 6:9. Opnieuw kiest de Here: “Dit zijn de voortbrengingen van Noach.” Wat komt er dan uit Noach voort?
Sem, Cham en Jafeth zijn de nazaten van Noach. Uit deze drie komt de gehele mensheid voort. Genesis 10:1 – dit zijn de voortbrengingen van Sem, Cham en Jafeth.”
Na het falen van de hele mensheid in de torenbouw van Babel vinden we de voortbrengingen van Sem, en daarna die van Terach uit het nageslacht van Sem.
Ook Terach heeft drie zonen, maar Abram wordt geroepen. Nu is het duidelijk wie God verkozen heeft om uiteindelijk het kanaal te zijn voor de zege aan de mensheid. “In u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden (Genesis 12:3).”
Uit het nageslacht van Abraham kiest Hij Isaac, uit het nageslacht van Isaac kiest Hij Jacob. De 12 zonen van Jakob worden nu het begin van het volk Israël.
Israël wordt bevrijd uit de volken (Egypte) en verwerft de erfenis van de volken (Kanaän).
Israël ontvangt als enige volk de thora van God.
De thora is de wijze waarop de zegen van Abraham naar alle geslachten van de aardbodem zou gaan.
Het volk faalt bij de intocht en daarna wanneer God rechtstreeks regeert met de thora.
Een uit het volk wordt nu uitgekozen om God te representeren: de koning.
Een stam uit de 12 wordt uitgekozen om Middelaar te zijn: het priesterschap van Levi.
Steeds weer opnieuw wordt er een (soms meerdere) uitgekozen om Gods vermanende stem te zijn: de profeet
Koning, priester en profeet staan als middelaars tussen God en Zijn volk.
In de geschiedenis van het koningschap wordt David uitgekozen boven Saul.
Bij de breuk tussen het noordelijke en het zuidelijke rijk wordt Juda gekozen.
Het falen van het volk leidt tot de ballingschap.
De terugkeer van het volk is nauw verbonden met het herstel van het gezag van de thora.
De afgoderij van het volk leidt echter opnieuw tot de vreemde overheersing van Grieken en Romeinen.
Uit het geheel van het volk verkiest God de farizeeën om de trouw aan de thora overeind te houden.
Los met hen verbonden is een groep mensen die trouw blijft aan de thora en de verlossing van de Here verwacht heeft. Dit is de groep waar Maria en Simeon bijvoorbeeld uit afkomstig zijn.
Uit het geheel van het volk verkiest God nu een koning, priester en profeet. Jezus van Nazareth.
Rondom hem begint een nieuwe gemeenschap van joden en niet joden, die vooruitloopt op de uiteindelijke voltooiing
Maar ook deze gemeenschap faalt – vooral wanneer zij meent dat zij in plaats van Israël is gekomen, vergrijpt zij zich zowel aan de thora, als aan Gods volk.
Het falen van het christendom wordt onomstotelijk bewezen door het feit van de Holocaust.
De theologie die geleid heeft tot het triomfantalisme en indirect aan de Holocaust heeft bijgedragen, moet nu fundamenteel worden gewijzigd.
De bijdrage aan de Reformatie vanuit het Jodendom in de 16e eeuw, en de rejudaïsering van de christelijke theologie na de Holocaust zijn onvoldoende gebleken.
De enige consequente positie in de theologie nu, is in beginsel die van het Messiaanse Jodendom. Die theologie is echter nog zeer verward en er heerst grote onderlinge verdeeldheid.
Maar de toekomst ligt hier. Totdat de Joodse Messias in Israël zal terugkeren, primair voor Zijn volk, maar secundair voor de hele wereld die de God van Israël zoekt.