Wat we ook maar denken van de charismatische beweging, zij heeft ons wel doen nadenken over het belang van de werking van de Heilige Geest in de gemeente. Ik kom daar nog later op terug, als ik de teksten uit de Galatenbrief zal bespreken die suggereren dat het leven naar de Geest in het NT de vervanging betekent van de kennis van en het leven volgens Gods geopenbaarde wil.
De kunst is dus hier acht te slaan op het werk van de Heilige Geest volgens de Schrift, maar alle namaak af te wijzen die we in de charismatische gemeenten aantreffen. (Wat mij betreft is het werk van de Geest in de heiliging b.v. niets anders dan de effectiviteit van Gods Woord in de wereld; en is een leven volgens de Geest uiteindelijk niets anders dan een door God Zelf mogelijk gemaakt en bekrachtigd leven volgens Zijn Torah – Zijn geopenbaarde en geschreven wil.)
In de 19e eeuw heeft E.L. Bevir daarvoor al een lans gebroken, door duidelijk te maken welke vergissing de Korinthiërs maakten bij hun beleving van de gave van de Geest, een fout die nu juist exact hetzelfde is als wat ook de moderne charismatische beweging kenmerkt. Dit lijken mij belangrijke kwesties.
- In Korinthe werd degene door wie de gave werkte als een individu voorgesteld die buiten de gemeenschap van gelovigen zijn “ding” deed. gemeenten worden gevormd rondom de “gezalfde” leraar, die alle touwtjes in handen heeft en soms slaafs wordt gevolgd. (Tom de Wal, Maarten Koornstra etc.)
- In Korinthe werden de bovennatuurlijke effecten van de Geestesgaven ver boven de werkelijk opbouwende gaven geplaatst – zoals het werk van de Geest in de bekering, de heiliging, de woordverkondiging enz.
- In de moderne charismatische beweging wordt om de komst en de werking van de Geest gebeden – in het gunstigste geval. Maar dit veronderstelt dat de Geest nog niet werkzaam is geweest!
- Wanneer de Geest als “vuur” wordt aangeroepen begrijpt men bovendien niet dat het in dat geval om oordeel gaat. (Dat berust dan weer op een misverstand over de tekst in Handelingen die spreekt van “tongen als van vuur.” De vorm van een lichtende aanwezigheid “tong” wordt benadrukt, niet de verterende hitte ervan.)
- De kracht van de Geest wordt juist niet gezien waar de Geest het geheel van de gemeente opbouwt door te doen wat Zijn fundamentele werk is: Christus te verheerlijken, Zijn waarheid te verkondigen, het onderwijs van de Heer in ons te leggen en te versterken, en de wereld te overtuigen van gerechtigheid en oordeel.
Dit is wat hij vaststelt m.b.t. de gemeente van Korinthe.
E.L. Bevir
De Heilige Geest is Soeverein, maar handelt in geen enkel lid onafhankelijk van alle anderen. Geen twee gaven zijn gelijk, er zijn verschillende gaven, maar één Geest, en Hij alleen heeft ze verdeeld. Het zou goed voor ons zijn om hierop te letten, en. op het feit van de verschillen van diensten, maar één Heer; want de mens kan geen gaven maken, ze zijn Goddelijk gegeven; en dan nog de verschillen van diensten, en de verantwoordelijkheid van elk aan de Heer, indien begrepen, zou ons ervan weerhouden anderen te imiteren, of hen te bekritiseren. De verschillen in werking, maar dezelfde God die werkt, moeten ook worden opgemerkt, want er is een gevaar om een bepaalde lijn van werking voor te schrijven die naar onze gedachten kan zijn: het is zeer belangrijk om volledige ruimte te laten voor Goddelijk handelen.
De gaven waarover hier wordt gesproken, zijn vaak opgemerkt, en de Korinthiërs verzuimden ze te gebruiken onder leiding van de Geest. Zij hechtten meer belang aan die gaven waar bovennatuurlijke kracht wonderbaarlijk werd getoond, dan aan de hogere; en, handelend als kinderen (zoals zij werkelijk geestelijk waren), maakten zij een verkeerd gebruik van wat hun was gegeven voor opbouw.
Het punt is dat de soevereine Geest van God aanwezig is in de vergadering, en dat de Korinthiërs Hem negeerden in Zijn gezamenlijk optreden. Helaas, in welke staat zijn de dingen sindsdien in het christendom gevallen. De grote zonde is zeker het negeren van de aanwezigheid van de Heilige Geest geweest, en hoewel Hij op een bijgelovige manier wordt voorgesteld als een duif* in de zogenaamde kerken, bestaat er geen ware erkenning van Zijn aanwezigheid. Het feit zelf van het zingen van Veni Creator Spiritus!
“Kom, Heilige Geest, inspireer onze zielen,
En vul ons met hemels vuur,”
toont aan dat men niet gelooft dat Hij gekomen is. Nee, de aanwezigheid en soevereiniteit van de Heilige Geest worden genegeerd, en we moeten ons die weer eigen maken. Wanneer Zijn gezegende en soevereine werking wordt beleden, en Zijn aanwezigheid wordt gekend, dan kunnen wij ingaan op de waarheid van Zijn handelen in elk lid van het lichaam, met het oog op de winst van het gehele lichaam zelf. Wij moeten zeker bidden dat deze immense waarheden door de gelovigen mogen worden ontvangen en in de kracht van de Geest mogen worden onderhouden; God wil dat wij deze kracht kennen met uitsluiting van wat slechts van de mens is.
https://www.stempublishing.com/magazines/cf/1894/The-Holy-Spirit-in-the-Assembly.html