Hieronder zes stellingen over het Messiaanse Jodendom, bijeenvergaard uit de werken van Messiaans-joodse theologen, en een videoreactie op die stellingen.
Stelling 1
Het Messiaanse Jodendom is een manier om het evangelie te laten functioneren door de joodse cultuur heen.
Stelling 2
Een volledige joodse theologie moet een vorm van Messiaanse Jodendom zijn, zelfs wanneer ze de identiteit van de Messias in Jesjoea uit Nazareth niet zou erkennen.
Stelling 3
Zonder het Messiaanse Jodendom heeft de christelijke theologie niet het gehele raadsbesluit van God als haar onderwerp. Niet alleen dat een hoofdstuk Israëlogie zou moeten worden toegevoegd aan de architectuur van de dogmatiek, maar dat de erkenning van de blijvende rol van Israël in verleden, heden en toekomst, het geheel van de christelijke dogmatiek zou moeten corrigeren. (Het verwijderen van elk spoor van triomfantalisme.)
Stelling 4
Het Messiaanse Jodendom helpt de christelijke kerk weer alert te zijn op wat er nu gebeurt met het joodse volk.
Stelling 5
De solidariteit tussen joodse en niet-joodse gelovigen in het Messiaanse Jodendom is een getuigenis voor heidense christenen.
Stelling 6
Het Messiaanse Jodendom is niet:
- een vorm van separatisme
- een terugval achter of een verlies van christelijke identiteit
- een aanleiding van trotse verheffing van Joodse boven niet-joodse gelovigen
- een ketterse nadruk op het joodse element van het christendom
- zonder meer een ketterij omdat kernwaarheden van het evangelie – zoals de godheid van Jezus – worden losgelaten
- een volstrekt kunstmatige constructie van theologie en geloof