Ik vertaal hieronder de Engelse inleiding tot de lezing.
Deze les werd zondagochtend, 24 Av 5776, 28 augustus 2016, gepresenteerd in de Ohr Chaim Sjoel in Monsey, NY.
Profetie is een fundamenteel onderdeel van het Joodse geloof. In feite gaat het om twee van Maimonides dertien principes van het Joodse geloof: het geloof dat G-d met de mens communiceert door middel van profetie (#6), en het geloof in de voorrang van de profetie van Mozes onze leraar (#7).
Maar hoe authenticeer je profeten? Hoe kunnen we weten of G-d echt tot de zelfbenoemde profeet heeft gesproken of dat hij een bedrieger is, zoals maar al te vaak in de geschiedenis is gebeurd?
Het gegeven criterium is dit: als hij met succes heeft bewezen dat hij nauwkeurig de toekomst kan voorspellen, of hij verricht wonderen, dan is het ons geboden om hem te geloven en zijn richtlijnen op te volgen, gewoonlijk.
Maar dan is er een fascinerend gedeelte in het gedeelte van Reah (Deuteronomium 13:2-4) :
“Als er onder u een profeet zal opstaan, of een dromer, en hij geeft u een teken of een wonder, en het teken of het wonder waarover hij tot u sprak, gebeurt, [en dan zegt hij]: ‘Laten we achter andere goden aangaan, die u niet hebt gekend, en laten we die aanbidden’, dan zult u geen acht slaan op de woorden van die profeet, of die dromer; want de Heer, uw God, stelt u op de proef, om te weten of u de Heer, uw God, werkelijk liefhebt met heel uw hart en met heel uw ziel.”
De Torah zegt in essentie: De profeet mag echte wonderen verrichten. Hij mag geen bedrieger of illusionist zijn. Toch kunnen we op dit moment niet naar hem luisteren.
Waarom? Als hij bewezen heeft een Spirituele Meester te zijn, een wonderdoener, moeten we hem dan niet meer vertrouwen dan onszelf?
Een raadselachtige opmerking van Rabbi Yaakov ben Asher (1269-1343), de auteur van de “Tur,” is generaties lang geanalyseerd. Sommigen beweerden dat zijn inzicht ons een enorm historisch inzicht geeft in deze verzen en een antwoord geeft op een van de meest gevoelige theologische vragen aller tijden: Waarom verwierpen de Joden het Christendom en andere religies?
[Mijn samenvatting: Die opmerking luidt: “in uw midden”, dat is om “vrouw” daarbij in te sluiten. De pointe daarvan is dat (1) ook vrouwen profetes kunnen zijn, maar ook (2) dat alleen een tijdelijke ontheffing van een mizvah kan worden verleend door een profeet of profetes. Jezus heeft echter vele mizvot buiten werking gesteld en daarmee bewezen ondanks de wonderen en genezingen geen profeet te zijn die moet worden gevolgd. Niemand is immers groter dan Mozes.]