Amir Gilboa
In de duisternis
Als ze mij steen laten zien en ik zeg steen zullen zij steen zeggen.
Als ze mij hout laten zien en ik zeg hout zullen zij hout zeggen.
Maar als ze mij bloed laten zien en ik zeg bloed zeggen zij kleur.
Als ze mij bloed laten zien en ik zeg bloed zeggen zij kleur.
Dat is wat propaganda doet.
Zo worden Israëlische burgers tot gewapende vijanden gemaakt. Weerloze slachtoffers tot overwonnen vijanden. Zijn we het al vergeten? Hebben we het al uit ons geheugen gewist?
Alsof het bloed van Israëli’s slechts een kleur is. Dat kun je naar believen verspillen op het altaar van je politieke dromen. Je bent toch al geknecht door je eigen fanaten, die extremisme als gif in de harten van je kinderen spuiten. Schuld! Schuld! Verleg de schuld! Het zijn de
zionistenextremistenwesterlingenchristenhonden
Nooit jijzelf, die wapens geeft aan een 14-jarige, hem bewapent met machetes. Doodt de honden!
Opvoeding Hamas-stijl.
Nooit jijzelf, die zich nooit verzette tegen de gangsters die jouw volk beroven van geld en benzine. Doodt de honden!
Want jij bent slachtoffer, want jij kon de Joden niet uit Palestina verdrijven. Doodt ze! Doodt ze! Dat is jouw enige antwoord.
En als jullie bloed zien van een Israëli, dan zeggen jullie:
KLEUR!