De verkondiging in Lisse op 23 september 2018.
De aanleiding voor deze prediking was tweevoudig. In de eerste plaats had de leiding van de kindernevendienst gekozen voor het gebed van Daniel in Dan. 6. Een gebed tegen het bevel van de koning in, maar in een riskante gehoorzaamheid aan Gods bevel.
De andere aanleiding was het feit dat juist deze zondag de verjaardag van mijn vader zou zijn geweest, die vele jaren geleden, op 67-jarige leeftijd, plotseling gestorven was. Zijn dood was ondanks mijn fervente gebeden om hem te sparen en nog langer bij ons te mogen hebben. Geen verhoring dus van dat gebed.
Het belangrijkste thema van de verkondiging was dit: God antwoordt op al onze gebeden. Maar Hij verhoort ze niet alle. Ons vragen moet uitmonden in de overgave: niet mijn wil, maar Uw wil geschiede. Het antwoord is – na deze worsteling met onze eigen wil – de vrede Gods die alle verstand te boven gaat (Fil. 4).
Vijf stellingen:
1. Het gebed wordt niet altijd verhoord, maar wel altijd beantwoord.
2. Het gebed verandert niet Gods wil, maar verandert onze eigen wil in de overgave.
3. Ons gebed neemt ons in dienst van onze Koning – waar wij voor bidden wordt ook onze verantwoordelijkheid.
4. Ons gebed wordt volkomen door de werking van de Heilige Geest – het grote “vertaalbureau” in de hemel.
5. Ons gebed is in de eerste plaats lofzegging, de Heere God Zelf moet het belangrijkste voorwerp zijn van ons gebed, en niet onze verlangens en wensen.