Tussen fundamentalisme en historisch-kritische methode is er een andere weg. Een nieuwe manier van Bijbel lezen is nog onvoldoende doorgedrongen tot ons kerkelijke leven. Het is de manier waarop de Amsterdamse School van Rochus Zuurmond en Karel Deurloo en het zogenaamde Bijbels Realisme van John Howard Yoder te werk gaan.
Wat betekent het, de ‘Bijbel te lezen?’ Niet onbelangrijk als je beseft dat de Bijbel voornamelijk bestaat uit teksten die werden voorgedragen en dus werden gehoord. In de moderne tijd zien we daarom steeds weer nieuwe vertalingen ontstaan: er is een generatie die de Bijbel niet meer kan verstaan in haar oudere vertaling SV en NBG en door anders te vertalen moet het begrip weer mogelijk worden. Dat wordt dus geleid door het idee dat het lezen van Bijbel vergelijkbaar is met het lezen van teksten waarin je snel op zoek gaat naar relevante informatie ofwel wordt vermaakt door een verhaal, want dat is onze moderne leescultuur.
In deze podcast een omschrijving van de historisch-kritische methode en de gevolgen van die methode voor het begrip van de Bijbel en het begrip ‘lezen.’
[Uopdate: die podcast was op Posterous dat lang geleden al ter ziele ging…]