[podbean resource=”episode=5gbn6-97a9af” type=”audio-rectangle” height=”100″ skin=”1″ btn-skin=”107″ share=”1″ fonts=”Helvetica” auto=”0″ download=”0″ rtl=”0″]
Dit was voor mij de eerste keer, dat ik in een zondagse dienst alleen maar voor de kinderen gepreekt heb. Ze waren er! 48 kinderen die in Aalst net de Kinderbijbelweek hadden bijgewoond. ‘s Morgens bijbelverhalen en ‘s middags timmeren. Ze hadden duidelijk heel veel plezier gehad en dat merkte je aan de gezellige onrust zonder echte wanklank die ze de kerk in brachten.
Hoe leg je kinderen uit wat het belijden van Jezus betekent? Belijden is in ieder geval een uitspraak doen in het openbaar bij wie je hoort. En het is een uitspraak met levenslange gevolgen. Daarom vertelde ik het verhaal van de vondeling Anna, die op tien-jarige leeftijd moet kiezen tussen haar genetische ouders, een rijke familie die had willen adopteren en de ouders bij wie ze illegaal gewoond had. Wie zijn je echte ouders? vraagt de rechter. Zij kiest voor de twee arme mensen die voor haar hebben gezorgd en van wie ze zeker weet dat zij van haar houden. En zij houdt ook van hen. Nu hoort ze bij hen!
Zo kunnen we ook de woorden van Petrus begrijpen: U bent de Christus, dat wil zeggen, wij horen bij U en U hoort bij ons en dat is voor eens en altijd. Tekst van de prediking was Markus 8:27-33 – voorgelezen door een van de kinderen.