Een man en zijn vrouw worden geacht elkaar wederzijds te eren en te respecteren.
Dat volgt al uit Genesis 2:24
עַל־כֵּן יַעֲזׇב־אִישׁ אֶת־אָבִיו וְאֶת־אִמּוֹ וְדָבַק בְּאִשְׁתּוֹ וְהָיוּ לְבָשָׂר אֶחָד׃
Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aankleven en zij zullen één vlees zijn.
Wat betekent dit “één vlees” zijn? Rasjie zegt van dit vers: “beide ouders zijn één gemaakt in het kind.” Volgens hem gaat het dus om het seksuele samenzijn dat leidt tot de geboorte van een kind.
Nachmanides spreekt Rasjie tegen:
“Het kind wordt geschapen door beide ouders, en daar in het kind wordt hun vlees verenigd tot één. Aldus de woorden van Rasjie. Maar dat heeft geen zin, want ook bij beesten en runderen wordt hun vlees tot één geheel verenigd in hun nageslacht.”
In plaats daarvan moeten we het vers zo verstaan, dat de seksuele omgang tussen man en vrouw helemaal anders is dan die tussen dieren. De vrouw wordt hier voorgesteld als een been van het gebeente van Adam, en vlees van zijn vlees. Daarom staat er dat hij haar moet “aankleven.” Dat wil zeggen ook buiten de seksuele omgang is hij met haar verbonden. “Hij verlangt ernaar altijd bij haar te zijn.”
Nachmanides zegt dat de relatie tussen man en vrouw nog intiemer is dan die van een kind met zijn ouders.
“En zoals het met Adam was, zo werd zijn natuur op zijn nageslacht overgedragen, dat de mannen onder hen zich aan hun vrouwen zouden hechten, hun vaders en hun moeders verlatend, en hun vrouwen beschouwend alsof zij één vlees [d.w.z. intiem met elkaar verbonden] met hen waren.”
Sforno merkt op:
יעזוב איש את אביו ואת אמו ודבק באשתו, het is gepast dat een man het huis van zijn ouders verlaat om een vrouw te krijgen die bij hem past, en die een geschikte partner voor hem is om permanent mee samen te leven. De Tora leert hier ook dat de uitdrukking דיבוק, “hechten”, in een staat van ware eenheid zijn, niet mogelijk is tussen twee mensen die niet gelijk zijn in hun gemeenschappelijke doel in het leven. Ouders en kinderen hebben niet dezelfde taken en uitdagingen. De man en zijn vrouw hebben wel dezelfde uitdagingen, vandaar dat het woord “vereniging” kan worden toegepast op hun relatie terwijl hetzelfde woord ongepast zou zijn om de relatie tussen vader en zoon, of moeder en zoon te beschrijven. Door samen te leven worden ze eensgezind over hoe ze met de uitdagingen van hun leven moeten omgaan.
S.R. Hirsch geeft deze uitgebreide uitleg:
Daarom, omdat zolang de man alleen was, het nog niet goed was, en omdat het na de scheiding [waardoor de oorspronkelijke mens werd verdeeld in man en vrouw – RAV] niet meer mogelijk is voor de man om zijn lot alleen te vervullen, omdat de vrouw עזר כנגדו, een hulp die tegenover hem zij. moet zijn, zonder de vrouw voelt hij zich maar half, en alleen in vereniging met zijn vrouw als hele man: daarom verlaat de man vader en moeder en verenigt zich met zijn vrouw, en zij worden één lichaam.
Zoals oorspronkelijk het menselijk lichaam zich onverdeeld ondergeschikt maakte aan een geest, aan een goddelijke wil, zo worden ook na de hereniging man en vrouw één lichaam. Maar ze kunnen alleen één lichaam worden als ze tegelijkertijd één geest, één hart, één ziel worden, en dit is op zijn beurt alleen mogelijk als ze al hun krachten en inspanningen, al hun denken en willen ondergeschikt maken aan de ene hogere wil in vervulling van zijn dienst. –
Maar dit geeft ook het diepe verschil aan tussen het seksuele leven van alle andere levende wezens en het menselijke huwelijk. De rest van de levende wereld is ook verdeeld in seksen. Maar beide geslachten zijn tegelijkertijd onafhankelijk van elkaar uit de aarde ontstaan. Ze hebben elkaar niet nodig voor de vervulling van hun doel in het leven, en alleen voor het doel van de soort en voor de tijd die het in beslag neemt, vinden ze elkaar. Maar de menselijke vrouw is een deel van de menselijke man, is עזר כנגדו, een hulp die tegenover hem zij. De mens is hulpeloos en afhankelijk zonder zijn vrouw. Beiden samen zijn slechts menselijk. Het leven in al zijn betekenis vereist hun vereniging. Alleen van de man wordt gezegd: ורבק באשתו, zijn vrouw aankleven. Alleen de mens heeft een huwelijk.