Wat is de betekenis van de passage over de paleisbouw van Salomo in 1 Kon. 7:1-12?
Is dat positief – Salomo modelleert zijn regeringsbeleid en rechtsspraak op de Tempel – of juist negatief – Salomo pretendeert een replica van God op aarde te zijn, het begin van zijn hoogmoed en latere val?
De retorische analyse van de tekst volgens Bruce Waltke geeft hier wellicht een antwoord. Er is sprake van een retorische vorm, een “concentrische symmetrie” die duidelijk maakt dat de paleisbouw
(1) het thema is van de hele passage en
(2) de verklaring moet geven voor de scheuring van het Rijk vanaf 1 Kon 13 en
(3) een duidelijke kritiek is op een menselijke “theocratie” i.t.t. een Koningschap dat werkelijk ernst maakt met de gedachte dat alleen God regeert.