Ger de Koning, redacteur van “Rechtstreeks” (zie link onderaan) schrijft over de relatie tussen gevaccineerden en ongevaccineerden in de gemeente.
“De voors en tegens mogen tegen elkaar worden afgewogen,
waarna ieder een eigen beslissing voor de Heer neemt.
Afhankelijk van achtergrond en ervaring met covid kunnen
de argumenten stevig worden neergezet. Dat mag, als
het maar niet leidt tot een minachting van wie zich laat
vaccineren of een veroordeling van wie zich niet laat
vaccineren. Het is zaak om elkaar vrij te laten in de keus
waartoe iemand komt. Om het in de taal van Romeinen 14
te zeggen: de een laat zich vaccineren en dankt God en de
ander laat zich niet vaccineren en hij dankt God.
Het belang van het gedeelte in Romeinen 14 en 15 is niet
hoe we met voedsel en dagen en met vaccineren moeten
omgaan, maar hoe we met elkaar moeten omgaan. We
moeten elkaar aannemen in het besef dat de ander het
doet of laat voor de Heer. Daarin ligt het motief. We komen
voor onszelf tot een bepaalde conclusie, terwijl de ander
tot een andere conclusie kan komen. Ieder zal in zijn eigen
denken ten volle verzekerd voor het aangezicht van de Heer
moeten zijn.
Als we hiervan uitgaan, zal er geen woordenstrijd ontstaan
wanneer we met elkaar over deze verschillen praten. Ieder
is persoonlijk verantwoording verschuldigd aan de Heer. Het
valt op dat er in dit gedeelte vaak over de ‘Heer’ gesproken
wordt. De ander staat onder Zijn gezag, niet onder het
jouwe of het mijne, hij is ‘andermans huisknecht’ en aan
Hem onderworpen (Rom. 14:4).
Even voor de goede orde: het gaat hier niet om verkeerde,
zondige dingen zoals een zondige leefwijze of dwaalleer. Als
we bij een ander verkeerde dingen zien, moeten we daar
wel iets van zeggen. Dat doen we dan op grond van andere
bijbelgedeelten. Hier gaat het om jouw en mijn persoonlijke
geweten. Het geweten is geen volmaakt richtsnoer voor ons
leven – dat is alleen het Woord van God –, maar God houdt
er wel rekening mee en dat moeten wij tegenover anderen
ook doen.”