Vele christenen worden danig in de war gebracht door de theologie en de praktijken van de Charismatische Beweging. Sommigen zien hun kinderen uitwijken naar een charismatische gemeente, waar wonderen van genezing plaatsvinden. De charismatische beweging is dominant aanwezig op christelijke televisiekanalen zoals Family 7.
Ook binnen de gevestigde kerken dringt de charismatische beweging steeds verder door. In de Protestantse Kerk in Nederland wordt dat duidelijk binnen het Evangelisch Werkverband. Oorspronkelijk een enclave van de evangelische richting binnen de PKN, maar intussen geheel en al opgeslokt door de Charismatische Beweging. De jaarlijkse “There is More” – conferentie wordt ook door vele predikanten bezocht. Wie aan niet christenen vraagt wat het christendom betekent, zal waarschijnlijk een verwijzing krijgen naar een of andere charismatische groep.
De opdracht van 1 Thessalonicenzen 5:21 brengt mij ertoe deze charismatische beweging aan een nader onderzoek te onderwerpen. We moeten bepalen wat waar is en deze beweging en wat niet.
Voordat we dat kunnen doen, is het nodig om iets te zeggen over het idee van een theologische kritiek. Elders heb ik daar uitgebreider over geschreven dus ik hou het kort. Theologische kritiek is het onderzoek naar de waarheid van een theologie of kerkelijke stroming met de Bijbel als enige geldige maatstaf. Het criterium voor alles wat christenen zeggen is “het geloof dat eenmaal aan de heiligen overgeleverd is” (Judas 3). Wij worden aangespoord om te blijven bij wat wij geleerd hebben, en de kennis van de Schrift te gebruiken om “te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid” ( 2 Tim. 3:16).
Wanneer het oordeel over de charismatische beweging zou moeten luiden, dat het hier gaat om een dwaalleer, dan moet dat oordeel helder en duidelijk worden uitgesproken. Daar wil ik wel meteen bij zeggen dat ik al mijn broeders en zusters in Christus van harte lief heb. Ook als ik ze wil wijzen op inconsequenties en dwalingen in hun uitleg van de Schrift; ook als ik ze wil wijzen op een gedrag dat in strijd is met de Schrift, is mijn hoop dat ze zich zullen bekeren. Het gaat er niet om ze te beledigen of af te schrijven. Mijn doel is ook niet om in een debat met hen te geraken – waar ze over het algemeen ook niet zo toe geneigd zijn. Het gaat mij alleen maar om de schriftuurlijke test.
In onze Nederlandse poldersituatie wordt dat wel bemoeilijkt door de overtuiging van velen dat een kritiek op een andere gemeente of theologie liefdeloos is en alleen maar tot nieuwe verdeeldheid kan leiden. Iedereen die deze beweging kritisch wil benaderen zal meemaken dat dit verwijt hem wordt toegeschoven. Toch zijn de charismatische leiders zich er bewust van dat er kritiek op hun leringen bestaat binnen de kerk. Het is mijn ervaring dat ze die kritiek doorgaans negeren, en af en toe de theologen gelijkstellen aan de Farizeeën. Een nogal brutale manier om alle kritiek te ontgaan.
Sommige goedbedoelende christenen komen dan ook met kritiek op de video’s en internet uitzendingen die wij – Henneke en ik – hebben gemaakt over de Charismatische Beweging in Nederland. We horen daarbij steeds variaties op dit thema: “houd er alsjeblieft mee op om deze predikers zo streng te beoordelen. Het zijn toch broeders en zusters in Christus. De aanval op wat zij geloven en doen helpt niemand. Doe liever iets wat de vrede en de eenheid in het Lichaam van Christus kan bevorderen.”
Maar wat als deze geliefde broeders en zusters binnen de Charismatische gemeenten een fundamentele dwaling begaan? Moet de vrede worden bewaard zelfs als dat betekent dat ernstige vergissingen en dwalingen onweersproken blijven? Moeten we de eenheid verkiezen boven de waarheid?
Ik zou het tegenovergestelde willen vragen. Mogen onze charismatische broeders en zusters niet de waarheid horen? Moeten wij ze dan maar in hun spirituele sop laten gaar koken terwijl ze de heilige waarheid van de Schrift op zo’n ernstige wijze vervalsen? Is het liefde om niet met hen in een ernstig gesprek te raken? Omdat de kerk dit post-moderne ideaal van tolerantie huldigt – ieder zijn eigen mening – werd het juist mogelijk dat extreme opvattingen binnen de kerk tot bloei kon komen. Terwijl iedereen die daar kritiek op wil geven niet wordt gehoord of tot zwijgen wordt gebracht.
Intussen heeft de tolerantie voor de Charismatische Beweging in het geheel geen eenheid gebracht. Er zijn ontelbare groepen en instituten opgericht om steeds weer een andere charismatische prediker te ondersteunen. Binnen de gevestigde kerken leidt de intocht van Charismatische posities bijna altijd tot ernstige verdeeldheid. Dat heeft veel te maken met de pretenties van de charismatische predikers. Zij menen immers dat ze een hoger niveau van geloof en van kerkelijke activiteiten bereikt hebben. Zij bidden en hopen immers op de doorwerking van hun posities binnen die gevestigde kerken. Zoals via de enclave van het Evangelisch Werkverband.
(wordt vervolgd)
Dank voor je reactie!
Het blijft voor mij een bijzondere wereld, de charismatische wereld. Zelf ben ik in aanraking gekomen met diverse punten van de ‘charismatische leer’. Wat mij opvalt is de sterke overtuiging die mensen hebben. Er is nagenoeg geen opening om een ander licht te laten schijnen op hun denkbeelden. Extreem moeilijk is ook als er naaste zijn die hiervan overtuigd zijn en dit niet anders meer kunnen zien. Dit in combinatie met een verwrongen wereldbeeld (als in complottheorieën) is dat zeer moeilijk die denkpatronen te doorbreken. Mensen zijn zo stellig en overtuigd dat zij het goed zien en andere niet. Maar ja, dat denk ik natuurlijk ook deels. Het moeilijke eraan is dat ik als leek niet altijd voldoende parate kennis heb om ergens een gesprek op gang te brengen dat tot andere gedachte kan aanzetten of in elk geval een zaadje kan planten wat later tot denken zet. Laten we vooral bidden dat God’s Geest Zijn werk doet zoals alleen God’s Geest dat in de harten van mensen kan doen.
ik snap de bezorgdheid en ik snap ook dat er zorgen zijn om de broeders en zusters die zich laten misleiden althans zo lijkt mij , als makke schapen laten misleiden inplaats laten leiden door de Here Jezus de Goede herder. Ik begrijp nu ook steeds meer hoe je als een onwetend christen die net bekeerd is verkeerde ideeën mee krijgt, simpel , je begrijpt het niet , je word op een verkeerd spoor gezet en gekneed en geïndoctrineerd een soort hersenspoeling maar dan met verkeerde ideeën over de bijbel of ook wel een valse leer door mensen die zelf zijn misleidt en zo de gemeente misleide.
Wij moeten bidden dat Gods Geest weer gaat werken met kracht, overtuigende kracht en hen in hun hart en verstand kan doordringen.
IK zelf zie dit nu beter in omdat ik de bijbel bestudeer en hoe meer ik de waarheid in de juiste verhouding ben gaan zien, des te meer ik zie hoe er een geestelijke wereld zich ontvouwd van leugens.
Het gaat niet meer om Christus of om zijn wil , maar het gaat steeds meer om ons , onze wil , God moet ons genezen , God moet dit en dat en ga maar door.
ik maak mij ook zorgen om het geestelijke in zijn geheel wat zich ontvouwd en de grote aanval vanuit het New Age en diens invloed in deze kringen en christenen.
er is geen onderscheidt meer en men loopt alles en iedereen achterna met een goed verhaal die hen aanspreekt , of het nu om wonderlijke zondagen gaat of om bevrijdingspastoraat of genezingen daar is men vol van maar de Here Jezus komt op een tweede of derde plaats.
men ziet ook niet in dat de geest van Kundalini een valse geest is die ook geneest en wonderen doet , het kan zo zijn dat deze geest met zijn misleiding ook doordringt deze kerken zonder dat men het beseft.
Satan wil niets liever dat wij met vergankelijke dingen bezig zijn en onze boekenkasten ermee vullen dan dat wij de waarheid gaan zoeken en inzien en ons bekeren , of denken dat zij tegen satan en diens demonen moeten strijden , maar dat is niet Gods wil denk ik , ook zie ik in dit alles ook Israel door maakte in het oudetestament en hoe die ook zo vaak verkeerde mensen gingen volgen en hun ideeën en de leer en weken af van Gods wegen met alle gevolgen van dien en vervielen ook in dwaalleer en afgoderij zoals nu in deze kringen.
Maar wij zijn hardleers en leren er niet van ook niet van Israel en diens geschiedenis. God is een jaloerse God toch.
wij christenen zijn ambassadeurs van de Here Jezus maar dit zie je niet, ook niet dat wij wel in deze wereld leven maar niet van deze wereld zijn , wij hebben plaats in de hemel.
dit wilde delen