Van tevoren verkondigd…

Rom. 1:2  ὃ προεπηγγείλατο δια τῶν προφητῶν αὐτοῦ ἐν γραφαῖς ἁγίαις

Rom. 1:2 wat van tevoren verkondigd werd door zijn profeten in heilige geschriften

Het evangelie is geen nieuwe boodschap of een nieuw verhaal in een door mensen gemaakte religie. Het is geen nieuwe filosofische stroming of religieuze mode. Het is het evangelie van God, een boodschap die iets tot stand brengt, omdat het als inhoud de troonsbestijging van Jezus heeft. Daardoor is alles anders geworden.  Die declaratie over Jezus is nieuw, maar de inhoud ervan is dat niet.

  • Van tevoren verkondigd – Het evangelie dat nu door Paulus wordt verkondigd is de consequentie van de profetische verkondiging in het Oude Testament.  Het schijnbaar nieuwe: de presentie van God in Christus, het aanbreken van het Koninkrijk, de uitweg uit de ballingschap, de toekomst voor Israël en de volkeren, het is allemaal in het Oude Testament al aan de orde geweest..

  • door zijn profeten – Niet alleen het Oude Testament lijkt nu bedoeld te zijn, maar heel in het algemeen is het verkondigd door een ieder die als vertolker van Gods boodschap is opgetreden. Het opnieuw heet het met nadruk dat het Zijn profeten waren. Uiteraard wil Paulus benadrukken dat hier een Woord optreedt dat door God gesproken is, zoals het volgens Joh. 1 ook met die God samenvalt. God is Woord! Jezus is het Woord! God heeft het van tevoren door profeten al gesproken en spreekt het nu door middel van de Zoon. (Hebr. 1:1)

  • in heilige geschriften – Ongetwijfeld is hiermee het Oude Testament of de Tenach bedoeld, maar de aanduiding is opvallend. De meervoudsvorm zonder lidwoord wordt niet standaard gebruikt en doorgaans vinden we “schrift’ (hè grafè) om de gehele openbaring in de Thora aan te duiden. Paulus lijkt te willen benadrukken dat deze geschriften ‘heilig’ waren, d.w.z. afgezonderd en geschikt gemaakt voor hun taak en die taak is de aankondiging van de komst van de Messias en de vastlegging van de betekenis daarvan.

In een praktische zin geeft deze tekst ons aan de hand wat de strekking is van het Oude Testament dat wij lezen. Het is geen boek dat is afgezonderd van de komst van Christus en bij een andere religie hoort. Het is geen uiting van bescheidenheid om het Oude Testament alleen te willen zien als een geloofsdocument van Israël omdat we daarmee het verband tussen Christus en het Oude Testament losmaken. Hebben wij het gezag om hier Christus te kunnen weerleggen? Hij getuigt van Zijn verbondenheid met de profeten, Hij verwijst naar zichzelf als degene waarvan het Oude Testament getuigt. De eerste stap is ongetwijfeld dit verband tussen profeten en Christus te erkennen.

Dat neemt niet weg dat de kerk ook onvoorzichtig gesproken heeft en aan de erkenning van het Oude Testament heeft verbonden dat het niet langer de Heilige Schrift van het joodse volk is. Dat is een ernstige zonde die alle beloften weerspreekt die God aan Zijn volk gedaan heeft. Beloften die Paulus zelf in Rom. 9 uitdrukkelijk erkent.

Paulus zegt het hier voorbeeldig: het evangelie is Gods boodschap, en dat is dezelfde boodschap die door Zijn profeten al eerder is verkondigd. Het Woord dat vlees is geworden weerspreekt het eerder gesproken Woord in het geheel niet.

Dit bericht is geplaatst in Algemeen, Exegese. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *