U draagt de wortel niet, maar de wortel draagt u – Rom. 11.18
Het Christendom is een beweging die in en vanuit het jodendom van de eerste eeuw van de jaartelling is begonnen.
Dit is een eenvoudig, onbetwistbaar gegeven dat de leidraad geeft voor ons begrip van het Christendom van de eerste eeuw. Maar niet alleen onze historische kennis van dat begin is hier van belang. Dat zou alleen een historische interesse kunnen bevredigen. Het wordt onvoldoende begrepen dat dit feit ook van direkt belang is voor ons begrip van het Christendom in de huidige tijd. Elk normatief begrip van het christendom, haar definitie, haar manier van denken, haar relatie tot de wereld, is fundamenteel te begrijpen vanuit de relatie tot het jodendom waaruit ze is ontstaan. De begrippen, leerstellingen, de hoop en verwachting, de ethiek en de manier waarop het een gemeenschap opbouwt, tot in haar liturgie en vormen van gebed, zijn wezenlijk en niet accidenteel door het eerste-eeuwse jodendom bepaald. Lees verder →
Dit is de eerste tekst – een soort preekschets – uit Bereshit Rabbah, een deel van een grote verzameling van dergelijke commentaren op de Torah die we kennen onder de naam Midrasj Rabbah.
De grote Rabbi Hoshaya opende [met het vers (Mishlei 8:30)] “Ik [de Thora] was een amon voor Hem en ik was elke dag een speelbal voor Hem.”
De Tzemach Tzedek 1) had yechidus – een audientie, een persoonlijk gesprek over het Joodse leven en denken – met de Alter Rebbe 2) op de maandag van Teitzei, 6 Elul 5564 (1804); de Rebbe vertelde hem: “Op Shabbat Tavo 5528 (1768) gaf mijn Rebbe (de Maggid van Mezritch) een “Torah-les” beginnend met V’shavta ad Havayeh Elokecha, d.i. u zult terugkeren tot de HEERE uw God. Hij legde uit dat de avoda (het werk of de dienst, hier in het bijzonder het gebed) van teshoeva (berouw, terugkeer, maar ook terugbrengen) een niveau moet bereiken waarop Havayeh (de naam van de HEERE), de transcendente God voorbij alle werelden, wordt tot Eloheicha. De Heere wordt tot jouw God! De verborgen en eeuwige God wordt tot jouw God en op die wijze zichtbaar in de wereld. Lees verder →
[Israel Bible Center, vertaling door Google Translate]
De beroemde woorden van de Messias over de Torah verklaren: “Denk niet dat ik ben gekomen om de Wet of de Profeten af te schaffen; Ik ben niet gekomen om af te schaffen, maar om te vervullen” (Mat 5:17 NASB) Dit vers is ontelbare keren uitgelegd in kerkpreken, academische lezingen en wetenschappelijke commentaren. Wat kan ik eventueel toevoegen aan dit oude gesprek? Er zijn veel invalshoeken om dit onderwerp te benaderen, maar ik zal me op één ervan concentreren door een eenvoudige vraag te stellen: hoe, precies en op welke manier heeft Jezus de Torah in het evangelie van Mattheüs vervuld?
Het is gebruikelijk dat moderne volgelingen van Jezus zich voorstellen dat er een soort hemelse checklist is die de Messias moest invullen. Veel moderne joden denken er ook zo over. Mattheüs gebruikt inderdaad het Griekse werkwoord πληρόω (plerao), “vervullen”, in wat lijkt op een “lijst” van Messiaanse profetieën. Volgens Mattheüs 1-2, zou Yeshua geboren zijn om Jesaja 7:14 te vervullen – “een maagd zal zwanger worden…” (Matt 1:22-23); de geboorte van Bethlehem zou Micha 5:2 vervullen: “en jij, Bethlehem…” (Matt 2:5-6); Yeshua’s aanwezigheid in Egypte zou Hos 11:1 vervullen: “uit Egypte riep ik mijn zoon” (Matt 2:15); Herodes slachtte kinderen om Jer. 31:15: “Er werd een stem gehoord in Rama …” (Matt 2:17-18); Jezus ging in Nazareth wonen om te vervullen: “hij zal een Nazarener genoemd worden” (Matt. 2:23). Een algemeen idee dat deze lijst met profetische passages wachtte op toekomstige “vervullingen” om van de lijst te worden afgevinkt, kan behoorlijk ver verwijderd zijn van wat Mattheüs eigenlijk bedoelde over te brengen. Al zijn citaten uit de Schrift zijn herinneringen aan het verleden, in plaats van ‘voorspellingen’ van de toekomst.
Volgens Mattheüs herhaalt, herbeleeft en herhaalt Yeshua de ervaringen van Israël die in de Schrift worden beschreven. Net als Israël kwam Yeshua uit Egypte, zwierf door de woestijn en werd verzocht. Hij ging door de wateren van de Jordaan om een nieuwe levensfase in te gaan. Wat er met Israël gebeurde, gebeurde met Yeshua. Het Aramese equivalent van het Griekse πληρόω (plerao) is קִיֵּם (qiyem), wat ‘vestigen’, ‘houden’ of ‘rechtop staan’ betekent. Evenzo betekenen קְיָים (qiyam) en קְיָימָא (qiyama) iets stevigs – zoals een wet, gelofte of verbond. In het Hebreeuws is קִיֵּם (qiyem) “vervullen” of “volbrengen” (Ps 119:28), maar ook “oprichten” en “opbouwen” (Jes 44:26; 58:12; 61:4) en “bevestigen” ” of “bevestigen” (Ruth 4:7; Est 9:29).
Dit is de manier waarop Jezus de Wet en de Profeten vervulde: het leven van de Messias weerspiegelde al deze gebeurtenissen tijdens de lange reis van Israël als volk. Alles wat Yeshua deed, vaststelde, bevestigde en bekrachtigde, is hoe God zijn volk door de pagina’s van de geschiedenis leidde.
Aflevering 11 van een serie podcasts over de Charismatische beweging.
Deze serie is mijn laatste bijdrage aan de discussie over de ketterij van de Charismatische beweging. In deze aflevering spreek ik voor de laatste keer over het thema van de tongen- d.w.z. de brabbelwartaal die in de Charismatische gemeente wordt uitgegeven voor een engelentaal of een persoonlijke, door God gegeven gebedstaal.
Ds. R.A. Veen, voluit Robbert Adrianus Veen, is een Nederlandse theoloog geboren in Amsterdam in 1956. Hij staat in de traditie van de doopsgezinden/mennonieten en heeft gewerkt als docent in zowel filosofie als Semitische talen. Hij promoveerde in 2001 aan de Universiteit van Amsterdam op het proefschrift "Obedience to the Law of Christ: An Inquiry Into the Function of the Mosaic Law in Christian Ethics, from a Mennonite Perspective". Zijn theologische werk is sterk beïnvloed door Karl Barth, John Howard Yoder en Menno Simons. Tegenwoordig werkt hij aan de relatie tussen (Rabbijnse) Jodendom en Christendom en publiceert daarover op zijn website. (koinoniabijbelstudie.nl)
Ds. Veen heeft een achtergrond als predikant bij de doopsgezinden en was universitair docent "Christelijke Geloofs- en Zedenleer vanuit Dopers Perspectief" aan het Doopsgezind Seminarium. Hij heeft zijn dienstverband daar beëindigd vanwege de radikaal vrijzinnige koers van het seminarium. Sinds mei 2011 is hij werkzaam geweest als predikant in de protestantse gemeente Ter Apel en later in IJmuiden-West. Vanaf augustus 2020 is hij verbonden als predikant aan de protestantse gemeente De Hoeksteen in Knokke-Heist. In 2023 ging hij met emeritaat en woont sindsdienst in de Noord-Hollandse gemeente Anna Paulowna.
