Waar de wereld op staat (en valt)

“Sjimon de Rechtvaardige was een van de laatsten van de Grote Vergadering. Hij zei:

‘Op drie dingen staat de wereld: op de Tora, op de aanbidding en op daden van liefdevolle vriendelijkheid.’ Pirkei Avot 1:2. Lees verder

Geplaatst in Algemeen | Een reactie plaatsen

Wet en genade (2)

De Joodse oppositie tegen Luthers leer van wet en genade is gebaseerd op de volgende punten:

  1. – Joden accepteren de christelijke doctrine van de erfzonde niet, noch de noodzaak van een goddelijke verlosser om te boeten voor de zonden van de mensheid.
  2. – Joden geloven dat Gods verbond met Israël eeuwig en onherroepelijk is, en dat de Torah de volledige en perfecte openbaring is van Gods wil en wet.
  3. – Joden geloven dat mensen een vrije wil en morele verantwoordelijkheid hebben, en dat zij gerechtigheid en verlossing kunnen bereiken door Gods geboden te gehoorzamen en berouw te tonen voor hun overtredingen.
  4. – Joden zien geloof niet als een passieve of eenzame daad, maar als een dynamische en gemeenschappelijke relatie met God en het volk Israël.
  5. – Joden hebben bezwaar tegen het christelijke onderscheid tussen wet en genade, omdat zij vinden dat dit het Joodse begrip van de wet en het verbond verkeerd weergeeft.
  6. – Joden maken bezwaar tegen de christelijke bewering dat de wet verouderd of vervuld is in Christus, omdat zij denken dat de wet eeuwig en bindend is voor alle generaties.

Lees verder

Geplaatst in KOINONIA LIVE! | Een reactie plaatsen

Wet en genade (1)

Een van de centrale thema’s in de theologie van Maarten Luther is het onderscheid en de relatie tussen wet en genade. Luther begreep de wet als de geboden van God die de wil van God en de zondigheid van de mens onthullen. Genade daarentegen is de onverdiende gunst van God die zondaars rechtvaardigt en redt door geloof in Jezus Christus. Voor Luther staan wet en genade niet tegenover elkaar, maar vullen ze elkaar aan, omdat ze verschillende doelen dienen in Gods verlossingsplan. Lees verder

Geplaatst in KOINONIA LIVE! | 1 reactie

Vervangingstheologie en de Christelijke viering

Als het gaat om de feestdagen, zijn er twee manieren denkbaar waarop diegenen die geloven in de Messias Jezus kunnen leren van het Jodendom. Het Messiaanse Jodendom – een vorm van evangelisch christendom dat zich wil uitdrukken met gebruikmaking van een uitgeklede versie van het Jodendom – wil de Joodse feestdagen in acht houden. Maar de Joodse feesten worden dan vervolgens “gemessianiseerd”, door toevoeging van verwijzingen naar Jezus en door weglating van bepaalde elementen van het Joodse geloof. (Zoals b.v. de verwachting van de komst van de Messias die wordt veranderd in een dankgebed voor de gekomen Messias dan wel de wederkomst van de Messias. Daarover zal ik binnenkort schrijven in studies over Messiaanse gebedenboek.) Lees verder

Geplaatst in Jodendom | Een reactie plaatsen

Jezus in Joodse context is niet de Christus van de Kerk

Fragmenten uit “The missing Jesus” : rabbinic Judaism and the New Testament / by Bruce Chilton, Craig Evans, and Jacob Neusner. (2002)

Om Jezus en zijn diepgaande invloed op de wereldcultuur te kunnen begrijpen, moeten we hem zien binnen de context van het Jodendom dat zijn eigen natuurlijke omgeving was. Niemand kan los van zijn omgeving beoordeeld worden, maar een verscheidenheid aan factoren heeft de studie van Jezus geïsoleerd van de studie van het Jodendom. De “ontbrekende” Jezus is Jezus binnen het Jodendom.

Lees verder

Geplaatst in KOINONIA LIVE! | Een reactie plaatsen