Psalm 118 is de laatste psalm die de Heere Jezus heeft gezongen voorafgaande aan Zijn arrestatie en kruisiging.
Het bevat een verwijzing naar de gevangenschap (ballingschap), de omsingeling door afgodische machten en de ziekte van de ziel die Hij met ons gedeeld heeft om ons daarvan te bevrijden. Het is het lied dat wordt ingezet door de Hogepriester bij de nadering van de Tempel door een groep pelgrims, om de bevrijding te vieren – het hoort daarom bij Pesach en bij Pasen, de feesten van de bevrijding in Israël en de Gemeente. Het bevat een verwijzing naar de verwerping van de Heere in vers 22: “de steen die door de bouwers verworpen is, is de hoeksteen geworden.” Het refrein is het laatste woord dat gesproken moet worden – door dood en lijden héén – “Looft de Heere, want Hij is goed, want Zijn barmhartigheid kent geen einde.”
De dienst als geheel – elders te beluisteren via Kerkdienst Gemist – werd opgeluisterd door het koor “Caritas” uit Aalsmeer. Zo werd het een gedenkwaardige avonddienst.