De apostelen hebben Christus gekend in lichamelijke gedaante, en leerden Hem geestelijk kennen na Hemelvaart en Pinksteren. Op grond van hun ervaring en inzicht hebben zij het evangelie met gezag kunnen proclameren. Wij leren Christus kennen door hun getuigenis en proclamatie, en als we hun onderwijs volgen, leren we Christus kennen zoals Hij is. Op grond daarvan mogen we Hem ook ervaren in die bijzondere geestelijke gemeenschap die het geloof met zich brengt en die alle gelovigen in de gemeente met elkaar verbindt.
De openbaring en het getuige zijn, waarover Johannes schrijft, herhalen zich, of zetten zich voort, als we ons realiseren hoe we zoveel jaar na Johannes’ leven en schrijven over een tekst beschikken – ons doorgegeven, binnen een groter geheel – die de kwaliteit in zich heeft, als een met ons mee gaande begeleiding, om voor ons open te gaan, opnieuw tot openbaring leidend over het eeuwige leven waarvan Johannes getuigt. “Het ontvangen van een groot cadeau”, is maar een bleke manier van zeggen in dit verband. Een andere poging: “tot leven geroepen worden in een nieuwe werkelijkheid”? . In ieder geval ook nog een eeuwige werkelijkheid, in de gemeenschap van dat Zich openbarende Woord. Wie we zullen zien, gelijk Hij is.