Leon de Winter: als demonstranten hun zin krijgen, bewapent Hamas zich opnieuw.
Met dank aan Brigitte Melon (https://www.facebook.com/brigitte.melon1)
Op 7 oktober 2023 viel het leger van Gaza Israël binnen, gevolgd door een invasie van duizenden burgers. Ze verkrachtten en verminkten de bewoners van de Israëlische grensstreek, zelfs toen ze al levenloos waren. Het was een duister, duivels, orgastisch ritueel. De leden van die invasiemacht maakten zelf videobeelden van hun moordpartijen. Die beelden waren een bron van trots voor Gazanen.
Als iets een oorlogsdaad is, dan is dit het wel. Opiniepeilingen die volgden vertelden dat de Gazanen in grote meerderheid hun leger steunden. Israël reageerde zoals elke staat in de wereld zou reageren: met tegengeweld.
Velen in het westen hechten inmiddels nauwelijks belang aan het immense schandaal van die dag. Ze zijn het vergeten, of ze denken dat de joden van Israël er zelf om hadden gevraagd door de Gazanen te vernederen. Dat Gaza een vrije, onafhankelijke stadsstaat was, corrupt tot op het bot, maar met een redelijke gezondheidszorg en miljarden aan internationale steun en zonder honger, is door de onophoudelijke propaganda nooit tot die westerlingen doorgedrongen.
Gazanen waren vrij
Zij verkeren in de veronderstelling dat Gaza één grote gevangenis was omdat de media en antizionistische NGO’s dat beeld verspreidden. Er waren in Gaza sinds 2005 geen onderdrukkende zionisten. De Gazanen waren totaal vrij hun staat in te richten zoals zij wilden, en op die zevende oktober wilden zij oorlog.
In de berichtgeving is die brandende Gazaanse passie om joden te vermoorden, ofwel de overgave aan de jihad, zo goed als verdwenen. In de beeldvorming overheersen de gevolgen van het geweld onder de burgerbevolking. Het leger van Gaza beschermt de eigen bevolking niet, maar schuilt erachter. Gaza wilde oorlog, Gaza kreeg oorlog, en Gaza zet de oorlog voort in de westerse media; deze zijn erdoor geobsedeerd. In Afrika woeden oorlogen met veel meer dode kinderen, maar die zijn van geen belang. Het gaat om Gaza. En eigenlijk ook niet om Gaza. Het gaat om de joden, van wie geëist wordt dat zij een ‘schone oorlog’ voeren zonder burgerdoden. Wat onmogelijk is.
Aandacht voor de ’Naqba’
Vorige week was er in Nederlandse media opmerkelijk veel aandacht voor de ‘naqba’, ofwel de ‘catastrofe’ van de vlucht of verdrijving in 1948 van naar schatting 700.000 Arabieren uit de staat Israël, die op 14 mei 1948 werd uitgeroepen. Dat er ook toen een invasie door Arabische legers had plaatsgevonden, kwam in de berichtgeving over die herdenking niet of nauwelijks aan de orde. Dat woord ‘naqba’ heeft zich aan de vluchtelingen gehecht, maar werd oorspronkelijk gebruikt voor het falen van die invasie.
Dat was de originele catastrofe voor de Arabieren: het plan om de joden uit te roeien mislukte. De Arabische invasie leidde tot een oorlog met het piepkleine Israël van 600.000 joodse inwoners, die als leeuwen vochten en de Arabische legers terugdreven. Maar de legaal aangekochte joodse nederzettingen op de West Bank, zoals de Britse autoriteiten Judea en Samaria noemden, werden weggevaagd, en Jeruzalem werd door het Arabische Legioen van Jordanië ‘judenrein’ geveegd. Vervolgens werden 850.000 joden uit Arabische landen getrapt.
In het NOS Journaal werd uitvoerig ingegaan op de ‘naqba’ met de onontkoombare suggestie dat dat gruwelijke Israël in mei 1948 aan een grote etnische zuivering was begonnen. Dat is misleiding door omissie. Arabische legers hadden het landje overvallen om de joden de zee in te drijven, en als dat mislukt, dan kunnen er serieuze consequenties volgen.
Grensdorpen betaalden een gruwelijke prijs.
Dat geldt ook voor de oorlog in Gaza. Je kunt je leger niet je buurland in laten trekken om 1200 mensen te verminken en te verbranden en vervolgens klagen dat je buurland disproportioneel reageert. Alles aan 7.10.2023 was disproportioneel. Maar dat speelt geen rol voor de tienduizenden demonstranten die afgelopen zondag in Den Haag bijeenkwamen om te demonstreren tegen de ‘genocide’ die Israël pleegt. Ze zijn gemanipuleerd door de media, op de Telegraaf na. Zij willen die door jihadistische ideologie verziekte bevolking van Gaza beschermen tegen de gevolgen van haar eigen genocidale invasie van de Israëlische grensdorpen. Die grensdorpen werden bewoond door Israëliërs die hun argwaan ten opzichte van hun Gazaanse buren hadden laten varen. Ze hadden zichzelf misleid zoals die Haagse demonstranten zichzelf misleiden: het jihadisme kent geen compromissen, geen vrede. Het jihadisme kent wapenstilstanden om te kunnen herbewapenen en opnieuw toe te slaan. De grensdorpen betaalden een gruwelijke prijs.
Vroom verheffen die nette, fatsoenlijke, vriendelijke demonstranten het lot van de Gazanen tot een nieuwe cult rondom kinderen die door wrede, bloeddorstige joden worden afgeslacht, een mythe die naadloos past in de rijke historie van middeleeuwse mythen over het joodse kwaad.
De ongekende mediakoorts voor Gaza bracht die demonstranten naar Den Haag. Als er gebeurt wat zij wensen, bewapent Hamas zich opnieuw en zullen opnieuw joden worden afgeslacht en zullen opnieuw Gazanen als menselijk schild door Hamas worden geofferd. Maar Hamas, het perverse leger van Gaza, bestaat niet voor die demonstranten. Voor hen speelt 7-10-2023 geen rol.
Zij zijn het menselijke schild van Hamas in de polder.