“Horen we bij Israël als Christenen?”
Dat hangt van de betekenis van het woord Israël af.
We kunnen spreken over een verschil tussen enerzijds het etnische Israël, de twee stammen, Juda en Benjamin, een familie waartoe je alleen kunt gaan behoren door geboorte of door gijjoer (bekering) te doen, en anderzijds het grotere, ruimere Israël dat op de achtergrond staat van Paulus’ gedachte over de gemeente, een eschatologisch bepaalde gemeenschap waarin joden en niet-joden een plaats hebben. Paulus beperkt overigens wel die gedachte door besnijdenis los te laten voor niet-joodse volgelingen van Jezus, en geloof in Jezus tot voorwaarde van toetreding te maken. Hij identificeert degenen die “van Christus zijn” met Abrahams nageslacht – dat leidt tot grote ongelukken in de verhouding tussen de gemeente en Israël. (Gal. 3:29)
Het boek Openbaring spreekt bijvoorbeeld op die manier over Israël, met de mogelijke suggestie dat al diegenen die bij het grotere Israël horen op een of andere wijze afstammelingen zijn van de tien stammen. (Wanneer de ‘grote menigte” en de 12 stammen in Openbaring 7 namelijk twee verschillende beelden van hetzelfde volk zijn.) Dat betekent voor de status van een christen dat hij bij het grotere Israël hoort, maar dat die relatie tot het etnische Israël problematisch wordt wanneer hij Jezus van Nazareth als de Messias van Israël belijdt.
Dit geeft een spanningsverhouding tussen een deel van dit ruimere Israël en het Israël in etnische of engere zin. Horen wij bij het volk van God op aarde, dan betekent dat dat we het getuigenis voor de God van Israël overeind houden en dat we gebonden zijn aan de noachidische geboden. Dit maakte de gemeenschap tussen joden en niet-joden binnen de gemeente mogelijk en maakt de geestelijke saamhorigheid tussen etnische joden en geestelijke Israelieten (Het “Israël van God” waar Paulus van spreekt.)
Zijn er mensen die zich nadrukkelijk van dat Israël distantiëren? Dat zijn degenen die de zeven geboden van Noach weigeren of zich anti-judaïstisch, antisemitisch tegenover Israël opstellen. Geldt het ook voor de mensen die de triniteit belijden? Als men Jezus als God belijdt, maar daarmee eigenlijk alleen maar bedoelen kan dat de Torah (het Woord van God) goddelijk is, dan is dat geen afgoderij. Jezus vereren als een aparte godheid is natuurlijk afgoderij waarmee je je buiten dit grotere Israël plaatst.
De noachidische halacha, of misschien zelfs een christelijke halacha, gebaseerd op de wet van Christus, zou mooi zijn. De Noachidische geboden en al datgene wat universeel is in de Torah van Mozes en datgene wat Jezus in zijn onderwijs als een soort mondelinge uitwerking daarvan heeft onderwezen, zou samen de leefwijze, de halacha van christenen moeten zijn.