Het standpunt van de joden over de geboorte van Jezus is dat het irrelevant is: het is een mythe uit Someone Else’s Religion™, gebaseerd op de foutieve vertaling van het Hebreeuwse woord עַלְמָה “almah”, dat “jonge vrouw” betekent, naar het Griekse “parthenos”, dat “maagd” betekent, in de Septuaginta.
Volgens het jodendom kan Jezus niet de Messias zijn geweest vanwege de dingen die de profetie van de Messias vereiste:
- Israël regeren als koning. Niet als een koning in de hemel, maar als een echte, fysieke, wereldse koning.
- De vijanden van Israël verslaan. Niet spiritueel, maar tijdens zijn leven.
- Een tijdperk van vrede inluiden.
- De Tempel herbouwen.
- En het allerbelangrijkste: niet sterven voordat dat allemaal is volbracht!
Aangezien Jezus niet de Messias kan zijn geweest, is hij voor hen irrelevant, net zoals Mohammed irrelevant is voor christenen.
En heel wat van hen kennen het Hebreeuws, zeker de rabbijnen en ook een groot deel van de leken. Zij kunnen de Tenach lezen, inclusief de profetie in Jesaja 7:14 in de oorspronkelijke taal, en niet in vertaling, en zien dat er niet staat dat de Messias uit een maagd geboren zal worden, maar uit een jonge vrouw.
Joden vereren Jezus dus niet als de Messias, maar hooguit als een belangrijk persoon in Someone Else’s Religion™, maar niet als de Messias.
Als je denkt aan de joden ten tijde van Jezus, nou, er waren toen een heleboel zelfbenoemde messiassen. Zeggen dat je de Messias bent, maakt je nog geen Messias. Dat anderen het over je zeggen al helemaal niet. De kans is groot dat een zelf- of door-anderen-benoemde Messias een charlatan was, en in het ergste geval een uitdaging voor het joodse gezag, het Sanhedrin. Voor de joden in die tijd was Jezus dus waarschijnlijk een charismatische rabbi, mogelijk een radicale charismatische rabbi, en iemand die het gezag uitdaagde. Niet alleen het Sanhedrin, maar ook de Romeinse gouverneur – als het alleen het Sanhedrin was geweest, zou Jezus gestenigd zijn, maar in plaats daarvan werd hij gekruisigd, een Romeinse straf die was voorbehouden aan staatsvijanden en opstandige slaven.
Maar dat maakt hem nog niet de Messias: hij regeerde nog steeds niet als koning over Israël, versloeg de vijanden van Israël niet, luidde geen tijdperk van vrede in, herbouwde de tempel niet en stierf niet voordat dat alles was gebeurd. Dus, in de onsterfelijke woorden van mevrouw Cohen in Life of Brian: “Hij is niet de Messias, hij is gewoon een stoute jongen!”