De Naam van de HEERE is een sterke toren

De Naam van de HEERE is een sterke toren

(Spr. 18:10; HSV)

Te geloven in de Naam “HEERE”, te geloven in een God die zich heeft geopenbaard, het behoort tot de vreemdste dingen van het leven. Het is makkelijker om te zeggen dat er een Iets is, een verborgen Levenskracht, een Energie die door het heelal heengaat – of te geloven in Onszelf, in ons eigen rotsvaste vertrouwen dat het allemaal goed zal komen. Dat is dan een  poging om onze geest met een hoofdletter te schrijven als Geest.

Wie de Naam van God belijdt, die aanvaardt een geschenk dat van buitenaf tot hem komt. De HEERE treedt op ons toe, zoekt ons op, schenkt ons Zijn genade, rechtvaardigt en heiligt ons, stelt ons in Zijn heilige ruimte.

Wie dan over “god’ blijft spreken doet Hem eigenlijk al tekort. Alsof je je meest dierbare vriendin met ‘mens’  aanspreekt, wat zij dan ongetwijfeld wel is, maar zo spreek je niet met elkaar. De vriendschap is persoonlijk en berust op nabijheid. Zo nabij wil deze God komen, dat Hij zich met Zijn Naam bekend maakt. “ADONAJ” zeggen de joden, aan wie de Schriften zijn toevertrouwd,  en “HEERE” zeggen wij dan in ons hart en hardop in de eredienst.

De zondag van de Drievuldigheid 19 juni gaat heel lieflijk over Gods Naam, die drievoudig is en ons zó tegemoet komt. Zo belijdt de Kerk het: God is de HEERE, d.w.z. Vader, Zoon en heilige Geest. Één Naam voor één God, die zich als Schepper, Verzoener en Verlosser aan ons openbaart.

Deze zondag is de samenvatting van alle grote feesten: Kerstmis is het feest van de Schepper die intreedt in Zijn schepping. Pasen is het feest van de Zoon die de Verzoener wil zijn en Pinksteren is het feest van de Heilige Geest die de gemeenschap bijeenbrengt rondom Gods grote Naam. De zondag van de Drievuldigheid vat het samen en zegt dat het in al deze feesten om de éne God met Zijn unieke Naam gaat.

Die unieke Naam is een sterke toren, waarin je schuilt voor gevaar, van waaruit je de wereld kunt overzien, waar je even de zorgen van het dagelijkse leven beneden ontstijgen kunt.  In de beweging van deze Naam moet je jezelf laten meenemen, hier moet je ontvankelijk worden en leren horen. Want Zijn drievuldige Naam is een sterke toren en de macht waarop het uiteindelijk allemaal aankomt.

HEERE, onze Heer, hoe machtig is uw Naam op de hele aarde. (Psalm 8:2)

Dit bericht is geplaatst in Algemeen, Exegese. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *