Joden kunnen de mogelijkheid van de waarheid van het Christendom alleen overwegen als we het zien als een geloof dat door Israëls God is geopenbaard aan en voor heidenen. Een aantal Joodse denkers was van mening dat de verering van Jezus, hoewel verboden voor Joden, was toegestaan voor heidenen.
Onze voorouders verzetten zich terecht tegen het christendom toen het ons geloof aanviel en ons onder druk zette om ons te bekeren. Dergelijke verlokkingen zouden we vandaag de dag ook moeten weerstaan.
Maar wat is er te verwerpen in een verlichte vorm van christendom dat de eeuwige geldigheid van Gods verbond met Israël en de waarde van het Joodse geloof heeft geaccepteerd? Zolang zij de waarheid van ons geloof voor ons erkennen, kunnen we ons vrij voelen om de waarheid van hun geloof voor hen te erkennen.
Hoe kan iemand geloven in het bestaan bestaan van twee religieuze waarheden? Door aan te nemen dat ze op verschillende tijden geopenbaard werden aan verschillende groepen mensen. Wij komen tot God via de Torah en het lidmaatschap van het Joodse volk (Israël, Joodse wortel); heidenen (die ervoor kiezen geen Jood te worden) komen tot God via Jezus en de kerk (Israël, christelijke tak). Eén God, twee openbaringen, twee ware religies. Uiteindelijk zal deze zelfde logica ertoe leiden dat zowel Joden als christenen openstaan voor de mogelijke waarheden geopenbaard in de andere grote religies van de wereld.
Uit: Opening the Covenant – a Jewish Theology of Christianity